زمانی که جودوسر به آرد تبدیل می‌شود، پوسته یا سبوس آن نیز باقی می‌ماند به‌طوری که یک‌چهارم دانه ها، سبوس است. گرچه سبوس جودوسر جزء خوراکی‌های رژیم لاغری محسوب می‌شود، اما کم کالری نیست و هر ۱۰۰ گرم سبوس، ۳۵۹ کیلوکالری دارد. البته سبوس جودوسر منبع غنی از کربوهیدرات‌ها، فیبرها، کلسیم، منیزیم، فسفر، سلنیوم و ویتامین B۱۲ نیز محسوب می‌شود.
سبوس جودوسر به‌دلیل وجود نوعی فیبرحل‌شدنی به‌نام بتاگلوکان در کاهش کلسترول بد خون و کاهش زمینه ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی موثر باشد. شاخص گلیسمی پایین این ماده نیز دیگر مزیتی است که به تنظیم قند خون کمک می‌کند.
سبوس جودوسر بین ۲۰ تا ۳۰ برابر حجم خود آب جذب می‌کند و به‌خاطر این تورم در معده با احساس سیری طولانی همراه است. البته ممکن است این حالت زمینه‌ساز نفخ و تحریک روده‌ها شود و به‌همین دلیل نباید بیش از ۲ قاشق سوپخوری در روز مصرف شود. همچنین افرادی که تابحال این ماده را مصرف نکرده‌اند بهتر است به‌تدریج و از یک قاشق چایخوری در روز طی یک هفته شروع کرده و به‌تدریج این مقدار را افزایش دهند. برای پیشگیری از نفخ، دل‌درد و اسهال توصیه می‌شود این مقدار سبوس جودوسر در یک وعده میل نشود.
البته سبوس جودوسر برای مبتلایان به بیماری‌های گوارشی مانند کولیت، بیماری کرون، عدم‌تحمل گلوتن، کودکان و خانم‌های باردار توصیه نمی‌شود. در صورت استفاده از دارو نیز بهتر است فاصله زمانی وجود داشته باشد.
در واقع، احساس سیری طولانی و فیبر‌های فراوان سبوس جودوسر را می‌توان مزیتی برای کاهش وزن دانست، اما به‌هرحال تاثیر معجزه‌آسا ندارد و لازم است برای رسیدن به تناسب اندام حتما تغذیه متعادل و متنوع در کنار فعالیت ورزشی منظم رعایت شود.
