در میان حواس پنج گانه، تصور این که یکی از آنها مهمتر از بینایی باشد، دشوار است. بر همین اساس، بیماری آب مروارید یا تار شدن چشم در نتیجه تجمع پروتئین هایی در عدسی چشم، مشکلی بسیار جدی برای مردم در هر سنی محسوب می شود.
آب مروارید می تواند در نتیجه طیف گسترده ای از انتخاب های سبک زندگی، از سیگار کشیدن منظم تا تغذیه ضعیف و استفاده از داروهای استروئیدی شکل بگیرد. البته، این بیماری پیوند نزدیکی با سلامت ضعیف چشم، از جمله سپری کردن مدت زمان طولانی زیر نور خورشید بدون استفاده از محافظ چشم مناسب، مانند عینک آفتابی، یا قرار گرفتن در معرض اشعه برای مدت زمانی طولانی دارد. اما نشانه ها و علائم ابتلا به آب مروارید چه چیزهای هستند؟
دید ابری
مشخصترین نشانه که می تواند حاکی از تحت تاثیر قرار گرفتن چشم به واسطه آب مروارید باشد، دید ابری یا پدیدار شدن لکه های تیره در میدان دید است. در ابتدا، این شرایط ممکن است متناوب یا نسبتا جزئی به نظر برسد، اما با گذشت زمان، تیرگی می تواند شرایط وخیمتری یافته و انجام فعالیت های روزانه مانند رانندگی و حضور در محل کار را ناامنتر یا سختتر از گذشته سازد.
در صورت عدم درمان، دید ابری ناشی از آب مروارید می تواند تاری و تیرگی هرچه بیشتر دید را موجب شود. این شرایط می تواند انجام فعالیت هایی مانند رانندگی یا تشخیص چهره دیگران را برای بیمار دشوار سازد.
مشکلات دید در شب
یکی از نخستین نشانه های ابتلا به آب مروارید بروز مشکل در دید در شب است. آب مروارید اغلب موجب تیرگی دید می شود و ممکن است به شکل گیری سایه های زرد یا قهوه ای در بینایی نیز منجر شود.
در ابتدا، این شرایط مشکل جدی طی روز ایجاد نمی کند، که به طور معمول نور کافی برای جبران تیرگی دید وجود دارد. با این وجود، هنگام شب این شرایط بلافاصله مشکل آفرین می شود و خطرات جدی برای بیمار هنگام انجام فعالیت هایی مانند رانندگی یا کار با ماشین آلات سنگین ایجاد خواهد کرد.
ناراحتی در مواجهه با نورهای روشن
به طور کلی، حساسیت به نور نسبتا طبیعی است. احساس ناراحتی هنگام خروج از اتاقی تاریک و ورود به فضایی روشن یا نگاه مستقیم به نور چراغ قوه شرایطی غیر معمول نیست. اما حساسیت به نور نباید از این حد فراتر برود.
حساسیت به نور در افراد مبتلا به آب مروارید یک نشانه آشنا و مشکل آفرین است. در حقیقت، مشاهده نورهای روشن می تواند ناراحت کننده و حتی دردناک باشد. این شرایط هنگام شب و در زمان رانندگی به واسطه چراغ روشن خودروهای عبوری نیز مشکل آفرین است.
پدیدار شدن هاله های نور
پدیدار شدن هاله ها یا حلقه های باریک نور در اطراف منابع نور (معمولا در شب) یکی از نشانه های فوری تجربه مشکلات بینایی مرتبط با آب مروارید است.
تیرگی عدسی چشم اغلب به پراش نور عبوری از چشم منجر می شود. نتیجه این شرایط پدیداری هاله ها در اطراف منبع نور است که می تواند بسیار منحرف کننده و زمینه ساز شکل گیری خطر باشد.
نیاز فراوان به بروزرسانی عینک یا لنز تماسی جدید
یکی از نشانه های آشکار تجربه مشکلات بینایی مرتبط با آب مروارید نیاز مکرر به تغییر نسخه عینک یا لنز تماسی نسبت به گذشته است. در حالت عادی این بروزرسانی ها باید هر چند سال یک بار و نه هر یک سال یا شش ماه یک بار انجام شوند.
حتی اگیر این شرایط با آب مروارید در ارتباط نباشد، نشان دهنده بروز نوع دیگری از بیماری چشمی است که به توجه پزشکی فوری نیاز دارد.
دید گل آلود
یکی از نشانه های ابتلا به آب مروارید دید گل آلود است. این شرایط به دلیل تراکم پروتئین که اطراف عدسی چشم جمع می شود، شکل می گیرد که دید را به تدریج قهوه ایتر یا حتی زرد رنگ می سازد و از قدرت بینایی می کاهد.
در صورت عدم درمان، آب مروارید می تواند چنان در بینایی اختلال ایجاد کند که بیمار احساس استفاده از عینک آفتابی را داشته باشد، در حالی که این گونه نیست. اگرچه این شرایط در طول روز می تواند مشکل آفرین نباشد، اما هنگام شب بسیار خطرناک است.
دو بینی
دو بینی می تواند نشانه ای از تجمع پروتئین در اطراف عدسی چشم باشد که مشاهده محیط اطراف به صورت درست را برای بیمار دشوار می سازد.
البته دوبینی می تواند نشانه از مشکلات سلامت جدی دیگر مانند تورم قرنیه، سکته مغزی یا شکل گیری یک تومور مغزی نیز باشد. تمامی این موارد بیماری هایی نگران کننده هستند و از این رو، مراجعه به پزشک اهمیت دارد.
