،دیابت یکی از شایعترین بیماریهای غیرواگیر در جهان و دیابت نوع دو شایعترین شکل بروز دیابت محسوب میشود. برخلاف دیابت نوع اول، در این بیماری نقصی در ترشح انسولین به عنوان عامل اصلی تنظیم قند خون وجود ندارد، بلکه مقاومت سلولی به هورمون انسولین باعث عدم تعادل در قند خون شده و بقیه عوارض از همینجا سرچشمه میگیرد.
اینکه علیرغم ترشح انسولین، چه عواملی باعث عدم کارکرد مناسب این هورمون میشود، همواره بعنوان یک پرسش اساسی در ذهن پژوهشگران وجود داشته است.
اخیرا یک مطالعه مروری در مرکز تحقیقات فیزیولوژی پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در خصوص تاثیر میزان بالای اسید اوریک در خون بر مقاومت بر انسولین انجام پذیرفته است.
دکتر اصغر قاسمی، رئیس این مرکز تحقیقاتی در مورد این پژوهش گفت: با توجه به وجود ارتباط دوگانهای بین مقاومت به انسولین و نقص عملکرد سلولهای اندوتلیال (هدف هورمون انسولین) از یکسو و اختلال عملکرد سلولهای اندوتلیال بعنوان عامل اولیه ایجادکننده اختلال حساسیت به انسولین در بافتهای محیطی از سوی دیگر، ساز و کارهای متعددی در جفتسازی مقاومت به انسولین و اختلال عملکرد اندوتلیال مؤثر شناخته شدهاند.
وی در ادامه اضافه کرد: اسید اوریک به عنوان یکی از محصولات سوخت و ساز در کبد موجب اختلال در مسیر پیامرسانی انسولین در بافت اندوتلیال میشود.
این استاد دانشگاه بیان کرد: از این رو افزایش غلظت خونی اسید اوریک بعنوان عامل خطر بروز مقاومت به انسولین و دیابت نوع ۲ بواسطه ایجاد اختلال عملکرد اندوتلیال شناخته شده است.
قاسمی همچنین گفت: شناخت ساز و کارهای مذکور میتواند به درک عوامل خطر اصلی ایجادکننده دیابت نوع ۲ و اختلالات اندوتلیال عروق وابسته به مقاومت به انسولین و نیز طراحی راهبردهای درمانی مناسب کمک کند. اسید اوریک یک ماده آلی است که در بدن انسان از شکستن پورین که در مواد غذایی پروتئینی نظیر جگر و گوشت وجود دارد، به دست میآید.
