پرسپولیس در حساسترین مقطع تاریخ خود با یحیی گل محمدی ایستاده و شاید هیچ کس به اندازه خود یحیی به موقعیت خطیر خود واقف نیست.
پرسپولیس این روزها در حساسترین شرایط قرار گرفته است، لااقل در دوران تصدی یحیی گل محمدی هرگز شرایط این تیم تا این اندازه در آستانه بحران نبود. روزی که یحیی از شهر خودرو مشهد به پرسپولیس آمد را به خاطر دارید؟ او تیم برانکو را تحویل گرفت که کالدرون هم براستقامت ستونهای آن افزوده بود. یک مجموعه با تفکری برنده که تعداد زیادی ملیپوش هر سال توسط خود یحیی به تیم اضافه شدند و حاصل آن جامهای پی در پی این تیم بود.
مدیران پرسپولیس در اقدامی درست، پشت یحیی ایستادند و او توانست تیمش را از پیچهای مختلفی عبور دهد. هنوز به یاد داریم درگیریهای او با مدیران قبلی مثل رسول پناه یا حاشیههایی که درون تیم به عنوان مثال با رامین رضاییان داشت. یحیی از تمام این آزمونها سربلند بیرون آمد، اما این درست است که میگویند همیشه سختترین روز هنوز نیامده و فرصت برای انجام بهترین کار وجود دارد. اگر از بزرگان هنر در مورد بهترین اثر کارنامهشان بپرسید همیشه همین جواب را میدهند که هنوز بهترین کارشان را انجام ندادهاند. فوتبال هم یک هنر است و مخاطب آن مثل هنر مردم و در چنین کارهایی شما همیشه باید منتظر سختترین شرایط باشید. برای پرسپولیس این شرایط همین امروز است. اینکه تعداد زیادی مصدوم روی دست یحیی ماند یا او نتوانست خریدهای مورد علاقهاش را انجام دهد را کنار بگذارید.
حرفهایی که یحیی همیشه در کنفرانس بعد بازی تکرارش میکند و این بار هم در دوشنبه تکرار شد؛ «بازی دو نیمه متفاوت داشت. در نیمه اول تیم ما توانست خیلی خوب توپ را به جریان بیندازد و بازی را کنترل کند. به موقعیتها و گل خوبی هم رسیدیم. در نیمه دوم نیز هدفمان این بود که گل دوم را بزنیم، ولی تحت تأثیر حریف قرار گرفتیم. استقلال تاجیکستان در نیمه دوم انگیزه خیلی بیشتری داشت. به نظرم میتوانستیم بازی را کنترل کنیم و دو امتیاز مهمی را از دست دادیم. خصوصاً خط هافبکمان بازی را به حریف داد. توضیح زیادی نمیتوانم داشته باشم. برنامه ما الان این است که تیم را برای بازی بعد با سپاهان آماده کنیم. همه میدانند که این گروه خیلی سخت است و صعود از این گروه مثل این است که به فینال لیگ قهرمانان برسید. این کار دشواری است و تمام تلاش ما این است که مقابل النصر و الدحیل بهترین نتیجه را بگیریم و به مرحله بعد صعود کنیم. در هر صورت این انتظار را از مسئولان AFC داشتیم که نظارت بیشتری روی آبدهی چمن داشته باشند. متأسفانه نه قبل از بازی و نه بین بازی این اتفاق نیفتاد. این اولین بار است که در باشگاههای آسیا چنین اتفاقی میافتد. دلیلش را نمیدانم و شاید محدودیتهایی داشتند، ولی انتظارمان این بود که آبرسانی خوبی برای چمن داشته باشند تا بازی سرعت بیشتری پیدا کند. آنها هم نفرات تکنیکی خوبی داشتند و فکر میکنم اگر این اتفاق میافتاد سرعت بازی بیشتر میشد.»
این خلاصهای از حرفهای تازه یحیی است، اما چقدر به درد امروز میخورد؟ شرایط امروز چیست؟ با وجود تمام کمبودها و موانع یحیی به درستی میداند که باید روی داشتههایش تمرکز کند. پرسپولیس سه بازی اخیر خود را مساوی کرده؛ در انزلی مقابل ملوان بدون گل، در آزادی مقابل صنعت نفت بعد از دقیقه ۹۰ گل خورد و ۲-۲ مساوی کرد و حالا مقابل استقلال تاجیکستان دوباره گل خورد و پیروزی را با تساوی ۱-۱ عوض کرد. این سه نتیجه به اندازه کافی زنگ خطر را به صدا درآورده و مشخص است که پرسپولیس مشکل دارد، اما وقتی نگاه به سه بازی آینده این تیم کنیم زنگ خطر واقعی آنجاست؛ دیدار با سپاهان در لیگ برتر و الدحیل و النصر در لیگ قهرمانان!
پرسپولیس در حال حاضر در آسیا ۷ امتیازی است و النصر ۱۲ امتیاز دارد. این یعنی پرسپولیس باید هر دو بازی باقی مانده را ببرد و النصر ببازد تا این تیم به عنوان تیم اول صعود کند! در لیگ برتر هم که استقلال با دو امتیاز برتری صدرنشین است و قرمزها باید این هفته به مصاف سپاهان قدرتمند بروند! قبول داریم که کار بسیار سخت است، ولی پرسپولیس همیشه پرسپولیس است و باید برای برد و جام بازی کند.
در لیگ که مدافع تمام جام هاست و در آسیا از روز اول پرسپولیس صعود به عنوان تیم دوم را نشانه گرفته بود، اما برای دوم شدن هم فعلاً پرسپولیس جایی بین سه تیم برتر ندارد! نوبهار ۱۰ امتیازی است سپاهان و نسف قارشی هم ۷ امتیازی، اما با تفاضل گل بهتر، بالاتر از پرسپولیس ایستادهاند. این یعنی پرسپولیس در آسیا باید ببرد و پرگل هم ببرد و تازه منتظر لغزش رقبا بماند. در لیگ هم باید بازیهای ۶ امتیازی را ببرد وتازه بار روانی برتری برابر رقبای سنتی را هم فراموش نکنید! شرایطی سخت که هرگز یحیی گل محمدی تجربهاش نکرده بود…
