در ابتدا مایلم ضمن خوشامدگویی به همه حضار و میهمانان گرامی، مراتب خرسندی خود را از شرکت در این نشست مهم ابراز نمایم. بر این باورم که برگزاری این نشست در شرایط کنونی می تواند بسترهای مناسبی را جهت تقویت همکاری میان اعضای گروه دوستان دفاع از منشور ملل متحد با هدف مقابله با چالش های مشترک فراهم سازد.
همکاران محترم
خانم ها و آقایان
امروز در شرایطی گرد هم آمدهایم که جامعه جهانی با چالش های فزاینده ای در ابعاد منطقه ای و بین المللی مواجه است. علیرغم تداوم تلاش های جامعه بین المللی جهت رسیدگی و غلبه بر این چالش ها، تضعیف بیسابقهی چندجانبهگرایی توسط برخی دولت ها، عملا منجر به ناکام ماندن این تلاش ها گردیده است. یکجانبه گرایی افسارگسیخته و هژمونی طلبی برخی قدرت های جهانی، دوران جدیدی از ناآرامی و بی ثباتی را برای جامعه بین المللی به ارمغان آورده است. توسل بیمارگونه آن ها به یکجانبه گرایی از جمله اعمال تحریم های غیرقانونی، در مغایرت آشکار با هنجار های حقوق بین المللی و حقوق بشری بوده و عمیقا تعهد این دولت ها به اصول منشور ملل متحد از جمله و بویژه “ارتقاء و احترام به حقوق بشر” را زیر سوال برده است. بی تردید اعمال این تحریم ها به دلیل ممانعت از دستیابی مردم کشورهای تحت تحریم به حقوق اولیه و بنیادین خود، به مثابه جنایت علیه بشریت بوده و مسئولیت بین المللی کشورهای تحریم کننده را در پی خواهد داشت.
خانمها و آقایان
در این رابطه، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در زمینه تاثیر منفی اقدامات یکجانبه قهرآمیز بر بهرهمندی از حقوق بشر، در سفر اخیر خود به تهران با صحه گذاردن بر تاثیرات منفی تحریم های یکجانبه بر حقوق اساسی مردم ایران از جمله حقوق بشر، حق توسعه و حق سلامت به خصوص در شرایط کرونا، بر خواست خود مبنی بر رفع کامل تحریم های یکجانبه علیه ایران تصریح نموده است. بی تردید، مقابله مؤثر و کارآمد با تحریم های ظالمانه، مستلزم تقویت همکاری های بین المللی و تشریک مساعی کشورهای مستقل بوده و در این راستا گروه دوستان منشور ملل متحد به عنوان بلوک کشورهای مخالف با تحریم، با ظرفیت های فراوانی که در اختیار دارد می تواند نقش مهمی در پیشبرد و دستیابی به هدف مشترکمان در قبال همه کشورهای تحریم شده ایفا نماید.
حضار محترم؛
خروج آمریکا از توافقنامه هسته ای با ایران، بار دیگر بی اعتنایی آن کشور به تعهدات بین المللی خود و نقض آشکار قطعنامه مصوب شورای امنیت سازمان ملل متحد را به منصه ظهور گذاشت. آن دولت برخلاف تمام ادعاهایش، با این اقدام خود قانونگریزی و زورگوئی را جایگزین اجرای تعهدات حقوقی خود نمود. این درحالیست که به گواهی همهی ناظران بینالمللی، جمهوری اسلامی ایران طی سالهای اخیر و علیرغم بدعهدی آمریکا و بی عملی اروپا، به راهکار حل و فصل صلح آمیز موضوع پروندهی هستهای پایبند بوده و مسیر گفتگو برای حفظ توافقنامه همواره را باز نگه داشته است. مایهی تاسف است که دولت کنونی آمریکا، علیرغم درخواست صریح جامعهی بینالمللی و باوجود وعدهها و ادعاهای قبلی، همچنان مسیر اقدامات خصمانه علیه ملت ایران و تدوام سیاست شکست خورده موسوم به فشار حداکثری را حفظ نموده و به جای جبران اشتباهات دولت قبلی و بازگشت بیقید و شرط به اجرای کامل تعهدات خود، برای دستیابی به توافق برعکس مواضع دوگانه و ریاکارانه اتخاذ می کند.
دولت جمهوری اسلامی ایران ضمن تأکید بر ارادهی قاطع خود مبنی بر استیفای حق مسلم خویش در استفاده از انرژی صلح آمیز هستهای در همهی ابعاد آن، شامل غنیسازی برای مقاصد صلحآمیز و با رعایت تعهدات بینالمللی خود، با حسننیت و بر مبنای برابری و احترام متقابل، به ادامهی مذاکرات برای احیای توافق هسته ای پایبند است. تنها هدف چنین مذاکراتی باید تعهد قوی همهی طرفها به اجرای کامل تعهداتشان تحت توافقنامه هسته ای باشد. اما آمریکا باید ثابت کند که دارای حسننیت و ارادهی واقعی بوده و در صدد استفاده از مذاکرات برای وقتکشی و یافتن بهانهی دیگری برای تداوم نقض تعهدات خود و تداوم تحریمها که اینکشور متاسفانه به شدت به آن معتاد شده است، نمیباشد.
همکاران گرامی؛ خانمها و آقایان
مداخله در امور داخلی کشورهای مستقل کماکان از سوی کنشگران بزرگ و با روش های نوین ادامه دارد. در این رابطه، سوء استفاده از فناوری های جدید ارتباطاتی و فضای مجازی با هدف تضعیف حاکمیت ملی و استقلال سیاسی، ابعاد نگران کننده ای به خود گرفته است. تولید، و انتشار اخبار و محتواهای جعلی و اطلاعات غلط و گمراه کننده در فضای مجازی علیه ملت ها و دولتها، در مغایرت کامل با اصول حقوق بین الملل و منشور ملل متحد است. اقدامی که یکپارچگی اجتماعی کشورهای مستقل را از طریق فضای مجازی هدف قرار داده و انجام اقدامات تروریستی، خشونت و بی ثبات سازی در جوامع این کشورها را تشویق می کند. در این رابطه، اقدام مشترک کشورهای مستقل، به خصوص اعضای گروه دوستان منشور با هدف ایجاد سازوکارهای مناسب درچارچوب نهادهای بین المللی از جمله سازمان ملل متحد جهت مقابله با این پدیده امری ضروری است.
بدون تردید، مهمترین ناقض حقوق بین الملل و منشور ملل متحد و نیز عامل درگیری، ویرانی و بیثبات سازی دهههای اخیر در منطقه غرب آسیا، رژیم صهیونیستی و جعلی اسرائیل است. اشغال فلسطین و بخشهایی از سرزمینهای سایر دول عرب و محروم ساختن ملت مظلوم فلسطین از حقوق مسلم و ذاتی خود، نقض و بی توجهی به قطعنامه های صادره از سوی ارگان های مختلف سازمان ملل از جمله اقدامات غیرقانونی است که این رژیم از بدو شکل گیری تا کنون انجام داده است. متاسفانه، سکوت معنادار نهادهای بینالمللی بویژه شورای امنیت سازمان ملل متحد در قبال جنایات نظاممند و غیرانسانی رژیم صهیونیستی، سران این رژیم را در استمرار و تشدید جنایات خود و گسترش دامنهی تجاوز و تهدیداتشان به سایر کشورهای منطقه بیش از پیش گستاخ تر نموده است، به گونه ای که آپارتاید و تبعیض نژادی، پاکسازی قومی، تخریب منازل و کشتار فلسطینیان به رفتار روزانهی رژیم جعلی اسرائیل تبدیل شدهاست.
دولتها و سازمانهای بینالمللی نمیتوانند و نباید در مقابل رژیمی که همهی جنایات و جرائم اصلی بینالمللی را به صورت مکرر و مستمر مرتکب شده و میشود، ساکت بمانند. سازمان ملل بویژه شورای امنیت دارای مسئولیتِ آشکار حقوقی، انسانی و اخلاقی برای مقابله با این جنایات، اجرای قطعنامه های خود در مورد مساله فلسطین و تضمین تحقق کلیهی حقوق مسلم فلسطینیها می باشد. جمهوری اسلامی ایران همانگونه که بارها اعلام کرده، تنها راهِ دستیابی به صلح در فلسطین را علاوه بر مقاومت مردم، برگزاری همهپرسی با مشارکت کلیهی ساکنان اصلی فلسطین، شامل مسیحیان، یهودیان و مسلمانان و نیز آوارگان فلسطینی و تشکیل دولت مستقل فلسطین در سراسر سرزمین تاریخی و مادری فلسطین به پایتختی بیتالمقدس میداند.
همکاران محترم، خانم ها و آقایان؛
ایجاد یک منطقهی قوی در غرب آسیا همواره از اولویت های سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بوده است. با این حال طی دهه های اخیر، مداخلات گسترده و مستمر کنشگران فرامنطقه ای در امور داخلی کشورهای منطقه و اشغالگری و اعمال تحریم های غیرقانونی از سوی آنان، تحقق این هدف را با چالشی جدی مواجه نموده است. تداوم اقدامات مغایر حقوق بین الملل توسط قدرت های غربی در منطقه غرب آسیا از افغانستان تا عراق، لبنان، فلسطین، سوریه و یمن به تقویت گروههای تروریستی و تجزیه طلب انجامیده، و صلح و ثبات منطقه ای و بین المللی را به مخاطره انداخته است. با این حال امروزه، خواستِ و اراده ملتهای منطقه برای تحقق پیشرفت، استقلال، رفع اشغالگری و برخورداری از امنیت، جدیتر از همیشه شده و نوید بخش فردایی بهتر برای نسل های آینده می باشد. بارور شدن دکترین مقاومت، جلوه بارز عزم ملتها برای تحقق این مهم است.
در پایان، ضمن ارج نهادن به تلاش های کشورهای عضو گروه دوستان منشور ملل متحد در تقویت چندجانبه گرایی و تفوق حقوق بین الملل در مناسبات جهانی، امیدوارم نشست امروز بتواند افق های نوینی را برای تقویت همکاری ها و پیشبرد اهداف مشترکمان پیش روی ما قرار دهد.