در روزها و هفته‌های اخیر کشورهای معاند حساب ویژه‌ای روی برخی مهره‌های خود همچون «معصومه علینژاد قمی» معروف به «مسیح علینژاد» باز کرده‌اند. آنها یک روز این فعال رسانه‌ای ضدانقلاب را قربانی ربایش جلوه می‌دهند، یک روز دیگر نشان شجاعت داده و بستر را برای دیدارش با مقام‌های عالی‌رتبه غربی هموار می‌کنند، به آن امید که پروژه ایران‌هراسانه خود را با کمک او پیش ببرند.
اوایل آبان‌ماه، دو مهره غرب یعنی علینژاد و «ولودیمیر زلنسکی» رئیس‌جمهوری اوکراین که با وعده غرب، در مسیر تنش با روسیه گام گذاشت، به طورمشترک نشان شجاعت «آکسی» را برای سال ۲۰۲۲ به خود اختصاص دادند. رئیس‌جمهوری اوکراین در سخنانی از این حُسن تصادف ابراز خشنودی کرد و گفت: بسیار مهم است که این جایزه امسال به مردم اوکراین و مسیح علینژاد اهداء شده که برای حقیقت و حقوق مردم ایران می‌جنگد.
حال این پرسش به ذهن می‌رسد که به راستی دست‌های پنهان و اهداف پشت‌پرده انتخاب این دو نفر آن هم به صورت مشترک چیست؟ برای رسیدن به پاسخ ابتدا باید نگاهی به دیدارهایی انداخت که به‌تازگی و نیز در گذشته برای علینژاد در ظاهر به عنوان فعال حقوق بشر تدارک دیده شده‌است.
پشت پرده دیدار علینژاد و مکرون
«امانوئل مکرون» رئیس‌جمهوری فرانسه در ادامه مداخله آشکار مقام‌های غربی و اروپایی در امور داخلی ایران و با هدف تاثیر بر روند ناآرامی‌های اخیر در کشور، چندی پیش با علینژاد چهره معاند مستقر در نیویورک و چند زن ایرانی به اصطلاح فعال حقوق بشر در کاخ الیزه دیدار کرد که با استقبال رسانه‌های بیگانه و معاند روبرو شد.
بر اساس گزارش نشریه «لوموند»، کاخ ریاست جمهوری فرانسه (الیزه) پس از برگزاری این دیدار که همزمان با «مجمع صلح پاریس» برگزار شد، اعلام کرد مکرون با گروهی از فعالان زن ایرانی که در خارج از این کشور فعالیت می‌کنند دیدار داشته که در آن علاوه بر علینژاد، «لادن برومند» موسس بنیاد عبدالرحمن برومند مستقر در واشنگتن، «شیما بابایی» و همچنین «رویا پیرایی» که ادعا می‌شود مادرش «مینو مجیدی» در جریان ناآرامی‌های اخیر ایران کشته شده، حضور داشته‌اند.
بنیاد عبدالرحمن برومند یک موسسه به ظاهر حقوق بشری است که از سوی سازمان‌های آمریکایی فعال علیه ایران، حمایت می‌شود. بنیاد «نِد» (وقف ملی برای دموکراسی) به طور سالانه بودجه‌ای را در اختیار بنیاد عبدالرحمن برومند برای اقدامات حقوق بشری علیه ایران قرار می‌دهد.
اخبار و تصاویر مربوط به برگزاری این دیدار به سرعت در رسانه‌های بیگانه به ویژه فارسی‌زبان منتشر شد. برخی از رسانه‌های معاند تلاش کردند اینگونه القا کنند که نشست آنها به دعوت مستقیم کاخ الیزه صورت گرفته اما به اذعان چهره‌های فرانسوی که با مسیح علینژاد دیداری جداگانه داشته‌اند، گروه‌های معاند و تجزیه‌طلبی همچون «عدالت برای کردستان» در برگزاری این نشست دست داشته‌اند.
داشته‌اند«کارولین فورست» نویسنده و فیلم‌ساز شناخته شده فرانسوی با انتشار یک پیام در حساب کاربری خود در توئیتر از دیدارش با علینژاد و همراهان او در پاریس خبر داد و نوشت: این نشست با تلاش گروه عدالت برای کردستان برگزار شده‌است. علینژاد نیز این توئیت را در صفحه توئیترش باز نشر داده که به منزله تائید نقش عدالت برای کردستان در برگزاری دیدار رئیس‌جمهوری فرانسه با این گروه است.
نکته جالب توجه دیگر در جریان دیدار این چهره‌های منفور ضدایرانی با رئیس‌جمهوری فرانسه این است که آنها دست به دامان فردی شده‌اند که در شرایط کنونی فرانسه، نه تنها از مقبولیت عمومی برخوردار نیست بلکه برای بهبود وضعیت کشور خود که از پیامدهای بحران اوکراین در امان نمانده، چشم‌انتظار کمک و میانجی‌گری ایران است. مکرون شهریورماه امسال با ارسال پیام به رئیس‌جمهوری کشورمان، خواستار نقش‌آفرینی ایران برای برقراری صلح بین روسیه و اوکراین شده‌بود.
در همین ارتباط بود که سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان با «شرم‌آور» خواندن این دیدار، گفت: اینگونه اقدامات ضدایرانی بدون شک در حافظه مردم بزرگ ایران که شناخت خوبی از رویکردهای گزینشی و ضد حقوق بشری برخی رهبران اروپایی دارند، حک خواهدشد.
نقش‌آفرینی علینژاد در شوی تبلیغاتی آمریکا
بیشترین سوءاستفاده از علینژاد به عنوان یک مهره ضدایرانی را مقام‌های آمریکایی انجام داده‌اند؛ هنوز تصویر دیدار او با «مایک پمپئو» در بهمن ۱۳۹۷ از خاطره ایرانیان فراموش نشده‌است؛ همان سالی که ترامپ از برجام خارج شد و سیلی از تهدید و تحریم را روانه ایران کرد.
در تحلیل دیدار علینژاد با وزیر امور خارجه دولت ترامپ، باید گفت دستگاه سیاست خارجه آمریکا برای پیشبرد اهداف خود در جنگ نرم، در سال‌های اخیر به فعالان رسانه‌ای به ویژه فعالان حقوق بشر و سلبریتی‌های اینستاگرام و توئیتر در نقش «شاهدان بومی» بسیار وابسته بوده‌است. از این جهت دیدار پمپئو با علینژاد به معنی به رسمیت شناخته‌شدن این فعال به ظاهر حقوق بشری و مدافع حقوق زنان «در انظار عمومی» به عنوان یک شاهد بومی بود.
در روزهای اخیر نیز شاهد بودیم که پمپئو وزیر امور خارجه سابق آمریکا، در مراسم سالیانه سازمان منافقین که به صورت مجازی در برلین پایتخت آلمان برگزار شد، شرکت کرد. پمپئو اردیبهشت‌ماه نیز در سفری به آلبانی، از محل استقرار سازمان مجاهدین در آن کشور دیدار و برای آنها سخنرانی کرد.
علینژاد که به ظاهر خود را حامی مردم ایران به ویژه زنان نشان می‌دهد اما با پمپئو دیدار می‌کند که ارتباط نزدیکش با منافقین بر کسی پوشیده نیست؛ سازمانی منفور که ترور بیش از ۱۲ هزار ایرانی را در پرونده خود دارد و جنایت‌های آنان هرگز از حافظه تاریخی مردم و کشور پاک نخواهد شد.
افزون بر آن، علینژاد در قامت مدافع دروغین حقوق بشر با دولت ستیزه‌جوی ترامپ در آمریکا همسو شد که این رئیس‌جمهوری آمریکا به حمایت از رژیم صهیونیستی، شورای حقوق بشر را ترک کرد و همچنین در دوره او، منع صدور روادید برای مهاجران مسلمان از جمله ایرانی‌ها در نظر گرفته شد.
بنابراین سخنرانی علینژاد در کنفرانس یهودیان آمریکا، برگزاری نشست با شماری از اعضای کنگره، دیدار با «جک سالیوان» مشاور امنیت ملی کاخ سفید و غیره، برخلاف آنچه که خود ادعا می‌کند، بیش از اینکه در راستای منافع مردم ایران باشد، در جهت فشار بر مردم است تا جایی که او در اظهاراتی عجیب و گستاخانه، درخواست می‌کند به ایران حمله نظامی شود.
چرا به علینژاد، «پولی‌نژاد» و «دلال» لقب داده‌اند؟
بعد از اینکه برخی قراردادهای علینژاد با دولت آمریکا افشا شد، مردم ایران به واقعیت ماجرا و چرایی تکاپوی تبلیغاتی او پی بردند؛ موضوعی که باعث شده، از او چهره‌ای پول‌پرست و دلال ترسیم شود.
اسناد موجود در وب‌سایتی که به انتشار اطلاعات درباره دولت آمریکا اختصاص دارد نشان می‌دهد «مسیح علینژاد» فعال رسانه‌ای ضدانقلاب، چند قرارداد به ارزش بیش از ۲۳۲ هزار دلار با دولت آمریکا منعقد کرده است. مطابق اطلاعات منتشر شده در سایت «InsideGov»، مسیح علینژاد بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۸ سه قرارداد با «شورای مدیران خبررسانی» مشهور به «BBG» وابسته به دولت آمریکا منعقد کرده‌است.
شورای مدیران خبررسانی، سازمانی مشتمل بر همه آژانس‌های خبری دولت آمریکاست که «صدای آمریکا»، «رادیو فردا»، «رادیو اروپای آزاد/رادیو آزادی» زیر نظر آن فعالیت می‌کنند. این سه سند قراردادهایی هستند که بین «شورای مدیران خبررسانی» به عنوان کارفرما و «مسیح علینژاد» به عنوان کارپذیر منعقد شده‌است.
در نخستین قرارداد، کارفرما (BBG) موظف به پرداخت ۶۱.۲۵۰ دلار به «مسیح علینژاد» در ازای ارائه خدمات به عنوان مجری، نویسنده و گزارشگر برای بخش فارسی «صدای آمریکا» در بازه زمانی «۲۷ مه ۲۰۱۵» تا «۳۰ سپتامبر ۲۰۱۶» (۶ خرداد ۱۳۹۴ تا ۹ مهر ۱۳۹۵) موظف شده‌است.
علینژاد با آژانس شورای مدیران خبررسانی آمریکا که «صدای آمریکا»، «رادیو فردا»، «رادیو اروپای آزاد/رادیو آزادی» زیر نظر آن فعالیت می‌کنند، ۳ قرارداد به ارزش بیش از ۲۳۲ هزار دلار منعقد کرده استقرارداد دوم، پرداخت ۸۵.۶۰۰ دلار به کارپذیر در ازای وظائف یادشده را شامل می‌شود. مدت این قرارداد از ۳۰ ژوئن ۲۰۱۶ تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۸ (۱۰ تیر ۱۳۹۵ تا ۹ تیر ۱۳۹۷) است.
قرارداد سوم نیز با پرداخت ۸۵.۶۰۰ دلار به علینژاد در ازای کار از تاریخ یکم جولای ۲۰۱۶ تا ۳۱ آگوست ۲۰۱۷ (۱۱ تیر ۱۳۹۵ تا ۹ شهریور ۱۳۹۶) موافقت شده‌است.
در مجموع، علینژاد برخلاف ادعاها و ظاهرسازی‌های تبلیغاتی، همواره در لباس خبرنگار و فعال حقوق‌بشر بابت پروژه‌های ضدایرانی از نهادهای امنیتی و جاسوسی آمریکا حقوق دریافت کرده‌است. اسناد منتشر شده بی‌تردید بخشی از واقعیت را آشکار می‌کند نه همه حقایق را.
ضمن اینکه دلسوز و مردمی نشان‌دادن علینژاد از سوی آمریکا، یک استراتژی است که این روزها شاهد آن هستیم. این استراتژی و راهبرد اما با تاکتیک‌هایی چون قربانی ربایش جلوه‌دادن و اعطای جایزه شجاعت به وی پیش می‌رود؛ موضوعی که نشان می‌دهد بازی آمریکا و متحدان اروپایی همچون مکرون با این مهره مشخص، ادامه خواهد یافت تا زمانی که تاریخ انقضای آن فرابرسد.
