:در روزهای اخیر، شاهد اظهارات وزیرخارجه کشورمان درباره ارسال پیام آمریکایی ها با موضوع ادامه مذاکرات و در مقابل تکذیب آمریکایی ها بودیم .
شنیده ها حاکی است حداقل دو بار طرف آمریکایی با واسطه های موثق برای ایران پیام فرستاده و خواستار آغاز مذاکرات در آینده نزدیک شده است ، اما چرا آمریکا چنین فضایی را در حوزه رسمی تکذیب می کند ؟
به نظر می رسد باید آمریکا و محذورات آن ها را به نوعی درک کرد . این روزها این کشور از اعتراضات داخل ایران که یک مسئله کاملا داخلی و مربوط به ملت و حکومت ایران بوده ، حمایت بی چون و چرایی داشته است،اما می بیند این حمایت ها نه تنها به نتیجه ای که دنبالش بوده کمکی نکرده بلکه حتی نتیجه عکس نیز داشته است ،بنابراین سعی دارد با گرفتن ژست بی نیاز بودن از توافق یا علاقه نداشتن به احیای برجام ، خود را در طرف معترضان یا ایرانیان معاند خارج از کشور قرار دهد.
این رفتار تا جایی بوده که حتی توافق انجام شده بر سر تبادل زندانیان ایرانی و آمریکایی و آزادسازی اموال ایران در کره جنوبی را نیز زیر سوال برده است و حاضر نیست به صورت قطعی تایید کند . از سوی دیگر سه شنبه دو هفته آینده موعد انتخابات میان دوره ای کنگره در ایالات متحده است و دولت بایدن که به شدت به حفظ اکثریت آرای خود در دو مجلس آمریکا نیاز دارد، از یک سو می خواهد با کمترین ریسک این انتخابات را برگزار کند و از سوی دیگر در سطح افکار عمومی خود را بی توجه به مذاکرات نشان دهد تا مبادا رونق مذاکرات باعث سوء استفاده جمهوری خواهان علیه دموکرات ها شود.
با برشمردن همه این دلایل، می توان پی برد که چرا طرف آمریکایی همچنان سیاست ریاکارانه خود را که به قول ایرانی ها ” با دست رد می کند و با پا پس می کشد ” ،تا پایان انتخابات و آرام شدن فضای داخلی ایران ادامه می دهد.
