دقایق پایانی نوبت عصر جلسه یک‌شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۱ مجلس شورای اسلامی، هنگامی که معین‌الدین سعیدی نماینده چابهار از زمان تذکر خود برای بیان اعتراض استفاده کرد، توام با حاشیه‌هایی شد و صدای نماینده حین تذکر قطع شد. سعیدی در آن تذکری، درباره حوادث اخیر در سیستان و بلوچستان سخن می‌گفت و با انتقاد شلیک تیر جنگی به معترضان، خواستار همدردی مسئولان با مردم و مجازات عاملان این حوادث در هر لباس و جایگاهی شد.
پس از این صحبت‌ها بود که میکروفن معین‌الدین سعیدی قطع شد، موضوعی که محمدباقر قالیباف رییس مجلس در جلسه چهارشنبه مجلس رد کرد و گفت زمان آقای سعیدی تمام شده بود. درباره حاشیه آن روز با خود معین‌الدین سعیدی نماینده چابهار گفت‌وگو کرده‌ایم. او می‌گوید: در سوابق مجلس‌ها، بارها دیده شده است که برخی نمایندگان از وقت تذکر اضطراری برای بیان مطالب خود استفاده کرده‌اند. پس صحبت‌های من، مشکل موضوعی نداشت که مثلاً گفته شود این حرف‌ها زمانش آن موقع نبود.
او می‌گوید: قسمت تاسف‌بار موضوع، آن‌جایی است که برخی از همکاران می‌گویند آن تریبون یا میکروفن قطع نشده است، در حالی که بنده دو دقیقه فرصت داشتم و یک دقیقه و سی و دو ثانیه از زمانم استفاده شده بود و همچنان داشتم صحبت می‌کردم که متاسفانه میکروفن قطع شد، بنابراین این حرف که زمان من به پایان رسیده بود، دروغ است.
نماینده چابهار می‌گوید: اگر فیلم آن روز را بازبینی کنید، می‌بینید که برخی از همکاران خواستار قطع میکروفن بنده می‌شوند. مشخصاً صدای بنده را قطع کردند؛ یعنی حتی نگذاشتند من به عنوان نماینده مجلس حرف بزنم، بنابراین کشف حقیقت، کار سختی نیست و دوستان بیایند و فیلم را بازبینی کنند تا مشخص شود که من دو دقیقه صحبت کردم یا نه؟ برای کشف حقیقت نیاز به پدیده آن‌چنانی نیست و اگر فیلم چک شود، مشخص می‌شود بنده کمی بیشتر از یک دقیقه و سی ثانیه صحبت کردم.
