دکتر زهره کشاورز، فلوشیپ پزشک جنسی، در گفتگو با رادیو سلامت در پاسخ به این پرسش که در مواجه با مشخص شدن یک سواستفاده از فرزندشان باید والدین چیکار کنند؟، گفت: وقتی یک اتفاق ناخوشایندی رخ می دهد به خاطر کم کاری عده ای از افراد است.
دکتر زهره کشاورز، فلوشیپ پزشک جنسی، گفت: وقتی یک اتفاق ناخوشایندی رخ می دهد به خاطر کم کاری عده ای از افراد است، از والدین تا جوامع و قانون ها و کمبود آگاهی و عدم نظارت، که نحوه برخورد با این مسائل مهم است. اگر از طرف والدین آغوشِ بازی باشد طبیعتا گزارش های زودتر اعلام می شود و بنابراین آسیب ها کمتر ؛ چه بسا افراد تحت این شرایط، سال ها درگیر این آسیب هستند و حتی بیمارانی که حتی نتوانستند بیان کنند.
وی با بیان اینکه مهم ترین مساله اینست که یادمان باشد نوجوان ما قربانی است و هیچ سرزنشی برای نوجوان قابل قبول نیست، ادامه داد: سرزنش کردن، اشتباه ترین فرم مواجه شدن با نوجوان است . ما با قربانی طرف هستیم که باید بدانیم چگونه باید کمکش کنیم. اگر نگاه قربانی داشته باشیم خیلی وقت ها لازم نیست که همه مسائل را نوجوان تعریف کند و اصرار والدین برای تعریف کردن نباید باشد بلکه یک کارشناس باید این مسائل را بشنود؛ چون نوع سوال ها، نوع رجوع به مسائل حائز اهمیت است. افرادی داریم مثل نوجوان دختر ۱۵ساله ای که در شوک است و سکوت می کند و اینکه والدین، نوجوان را به خاطر سکوتش مقصر می دانند و می گویند که حتما خودش کاری کرده است که سکوت می کند. نمی دانند که نوجوان در یک شوک قرار دارد و والدین فکر می کند که با برخوردهای خشن تری می توانند این مسئله را حل کنند.
این فلوشیپ پزشک جنسی با بیان اینکه فرد قربانی نیاز به درمان دارد، افزود: به جای اینکه اول راهکارهای علمی تر را فکر کنند به فکر خشم خود هستند و این کمکی به نوجوان نمی کند. ما پروتکل های ریز برای نحوه پرسش داریم تا هیجانات خطرناکی به فرد وارد نشود. . اگر کودک زیر ۱۲سال است، خود والدین، باید حضور فیزیکی در اماکنی که می رود مثل کلاسها و باشگاههای ورزشی داشته باشند، پسران از چهارده سالگی و دختران از هفت سالگی، در دنیا با سواستفاده های جنسی مواجه می شوند.
وی ادامه داد: کودک خود، باید آگاه باشد و وظایف مربی خود را بداند و گزارش بدهد وقتی کودک وحشت زده شده یا سکوت کرده و یا نسبت به وظایف چهارچوبی فرد (مربی و…) آگاه نیست ممکن است دچار آسیب روانی شود. باید بدانیم که لازم است کودکان با کدهای جنسی آشنا شوند، دانستن این موضوعات، احتمال بروز اقدامات مربوط به سوء استفاده های جنسی را کمتر می کنند.
خویی با بیان اینکه در باشگاه ها قوانین لمس اصلاوجود ندارد و باید وجود داشته باشند، گفت: قوانین سلامت جنسی برای اماکن عمومی برای عموم و حتی سیاست گذاران موضوعی شناخته شده نیست . برای شکاف های عاطفی کودک، هیچ مربی و معلمی وظیفه ای نداردبا هدف شکاف عاطفی کودک را لمس کند یا بغل بگیرد؛یا از حد مشخصی بیشتر از نظر جسمی به کودک و نوجوان نزدیک شود. احساس عدم امنیت و حس بدی که کودک حین لمس، پیدا می کند، را باید آگاهی داشته باشد و بداند که می تواند این گونه موارد را به والدین خود گزارش دهد.
وی ادامه داد: قوانین اگر رعایت نشود، در جوامع ممکن است شکارچی کودک داشته باشیم. هرکسی هر مقامی ممکن است این بیماری را داشته باشد؛ اما هر بیمار جنسی هم لزوما مجرم نیست؛ ولی هنگامی که فرد، یک عده کودک را مورد سوء استفاده قرار می دهد علاوه بر بیمای جنسی مجرم هم است و باید قانون و جوامع وارد شوند. . شکارچی کودک یا متجاوز جنسی بیمار و هیچ دلیلی قابل توجیهی ندارد. سوء استفاده جنسی کودک، کاملا جرم است و افراد حق شکایت دارند.
این فلوشیپ پزشک جنسی با تاکید بر اینکه شکارچی کودک می تواند آشنایانی باشند که فرزند شما به او اعتماد دارد، گفت: افرادی که بیمار جنسی هستند، ابتدا اعتماد سازی و اطمینان سازی می کنند و وقتی اعتماد انجام شد، شکارچی کودک حالا فکر می کند چه کاری انجام دهد تا کودک را ساکت کند این است که از لمس سر و صورت و دست و پاشروع می کند. باید بدانیم که یک متجاوز طبیعتا از اندام های جنسی اول شروع نمی کند. حتی اینگونه افرادبرای نقشه خود برنامه ریزی دارند، فکر می کنند اگرکودک مقاومت کند چیکار کند؟. کسی که متجاوز جنسی است یک بیمار جنسی است و این افراد نشانه هایی دارند که همیشه باید چک شوند تا دوباره این اتفاقات تکرار نشوند. مسئولین باید رسیدگی داشته باشند. همه باید در جهت حفظ امنیت جنسی کودکان تلاش کنیم.
