امیر قلعه‌نویی از پیروان مکتب «بهترین دفاع، حمله است»، این بار ضعف‌های دفاعی درون زمین را با حمله در بیرون زمین پاسخ داد!
سرمربی تیم ملی سال‌ها در فوتبال ایران تجربه دارد؛ او بهتر از هر کسی نقاط ضعف تیم‌ها و بازیکنان را می‌بیند و البته که درک می‌کنیم به عنوان سرمربی در مصاحبه‌ها خیلی نمی‌تواند حقایق را بر زبان بیاورد. نظر واقعی قلعه‌نویی را در رفتار‌های او کنار زمین باید دید؛ اکت‌ها و فریاد‌هایی که در عصبانیت می‌زند و با لب‌خوانی هم می‌توان حرف‌هایش را شنید!
امیر قلعه‌نویی به عنوان یک کارشناس فوتبالی بهتر از هر کس ایرادات تیمش در بازی با هنگ‌کنگ را دید. در طول ۹۰ دقیقه حرف‌هایش را کنار زمین زد و همه شاهد آن بودیم، اما به عنوان سرمربی بعد از بازی خواست از شاگردانش دفاع کند و بدترین حمله را انتخاب کرد!
قلعه‌نویی از پیروان جمله معروفی است که می‌گوید «بهترین دفاع حمله است». او درون زمین از دست مدافعان تیمش به‌شدت شاکی بود، اما در حمایت از آن‌ها حمله به منتقدان را انتخاب کرد! باز هم می‌گوییم که قلعه‌نویی می‌خواست از تیمش حمایت کند، اما همان‌طور که در طول ۹۰ دقیقه می‌خواست تیمش برنده باشد و بدترین تاکتیک را انتخاب کرد، بیرون زمین هم همین کار را کرد.
به آن ترکیب اولیه در جای دیگر می‌پردازیم، اما نیمه دوم که نیمه مربیان است و ابزاری به نام تعویض برای بهبود روند تیم و نتیجه، ببینید که قلعه‌نویی چطور از این ابزار استفاده کرد. امیر هرچه بازیکن سن‌وسال‌دار و باتجربه داشت را به زمین فرستاد تا برتری مقابل هنگ‌کنگ را نگه دارد! او به جای دست‌کشیدن به سر و روی حمله تیمش فقط مدافع به زمین فرستاد!
مثلا به تعویض حاج‌صفی نگاه کنید؛ وقتی جهانبخش از زمین بیرون رفت احسان را به میدان فرستاد تا بازوبند برای سومین بار جابه‌جا شود. احسان هافبک چپ شد، جلوی میلاد محمدی که هیچ‌کدام در حمله کارایی زیادی نداشتند. محمد محبی به سمت راست رفت تا جلوی رضاییان بازی کند، دو بازیکنی که بیشتر در حمله فعال هستند تا دفاع! امیر با همین حرکت بالانس و توازن تیمش را به هم زد، اما وقتی به تعویض‌های قبلی او نگاه کنیم که سعید عزت‌اللهی، کریم انصاری‌فر و امید ابراهیمی را به زمین فرستاد و روزبه را هم نگه داشت، مشخص می‌شود که امیر هرچه باتجربه داشت رو کرد تا برتری یک‌گله برابر هنگ‌کنگ را نگه دارد! جهانبخش مصدوم شد ترابی هم بدموقع مصدوم شده، اما باز امیر روی نیمکت علی قلی‌زاده را داشت، ولی ترجیح داد به جای یک وینگر تهاجمی، یک مدافع صرف و باتجربه را به میدان بفرستد.
اصلا آریا یوسفی جوان را برای چه بردیم؟ قرار بود ما در مراحل نهایی جام و بازی مقابل تیم‌های مدعی قهرمانی مثل ژاپن و عربستان با دو هافبک دفاعی بازی کنیم، اما از همین بازی دوم برابر هنگ‌کنگ «دفاع‌لازم» شدیم! روزبه چشمی یک خط عقب رفت و سعید عزت‌اللهی آمد تا تمام عناصر دفاعی ایران درون زمین باشند!
اما بعد از بازی امیر به منتقدان حمله کرد و آن‌ها را بخیل و حسود خواند تا از فلسفه‌اش پیروی کرده باشد؛ اما به خودی حمله کرد!
