وقتی در دقیقه ۶۹ بازی مقابل پرسپولیس، آرش رضاوند به دلیل مصدومیت جای خود را مهدی قایدی داد، به نظر نمی‌رسید استقلال تا این حد از غیبت هافبک خود متضرر شود.
پس از خروج رضاوند از زمین در شهرآورد تهران، آبی‌ها برد را با تساوی عوض کردند و ۳ امتیاز حساس را از دست دادند. پس از بازی مشخص شد رضاوند چند بازی حساس بعدی استقلال را از دست داده و خوش شانس بوده که با مصدومیتی شدیدتر مواجه نشده است.
رضاوند اگرچه در این فصل موفق به ثبت گل یا پاس گل نشده اما تاثیر زیادی روی بازی تیمش گذاشته بود. در غیاب رضاوند خط حمله استقلال در سه بازی بعدی فقط موفق به ثبت یک گل شده و آخرین باری که آبی‌ها در جریان بازی موفق به گلزنی شدند با تاثیر غیرمستقیم رضاوند در دربی بوده است.
وقتی در ابتدای فصل ساپینتو و نکونام بر سر رضاوند جدال طولانی را سپری کردند، در واقع می‌دانستند برنده این دوئل فصل بهتری را سپری خواهد کرد. فولاد پس از هروج رضاوند روزهای خوبی را سپری نمی‌کند و نکته جالب‌تر اینجاست که پس از مصدومیت رضاوند، استقلال هم روزهای تلخی را پشت سر گذاشته است.
هافبکی که در دوره اول حضور خود در استقلال نتوانسته بود نظر هواداران این تیم را جلب کند حالا همه متوجه نقش محوری او در تیم شده‌اند. رضاوند برخلاف چشمی و مهدی‌پور دوندگی بیشتری داشت و ابدا یک هافبک ایستا نبود. او حتی پشت مهدی قایدی قرار می‌گرفت تا بتواند به جای او هم در پرسینگ کمک حال تیمش شود.
استقلال بارها در این فصل روی پرس‌های موفق رضاوند موفق به گل شده و تنها گل بابایی برای استقلال مقابل نساجی روی پرس مستقیم رضاوند روی مدافع نساجی به ثمر رسیده است.
آرش علاوه بر شرکت در حملات تیمش به واسطه دوندگی بالا به خط دفاع تیم هم کمک می‌کند و به همین دلیل هافبک مورد علاقه مربیان زیادی از جمله مجیدی، نکونام و ساپینتو بوده است. شاید پایان مصدومیت هافبک آبی‌ها بتواند ساپینتو را از این بحران خطرناک خارج کند و استقلال را روی مدار قبلی قرار دهد.
