خانه / برگزیده‌ها,

عفونت ادراری را جدی بگیرید

سوزش ادراری
سوزش ادراری

این مقاله طوری تنظیم گردیده که شما با مطالعه آن ابتدا می‌توانید دلایل ایجاد عفونت‌های ادراری را متوجه شده و سپس با علائم، درمان و راه‌های پیشگیری از آن نیز آشنا گردید.

فونت‌های مربوط به مجاری ادراری از جمله رایج‌ترین انواع عفونت‌ها به شمار می‌روند که خاصه به واسطه باکتری ایجاد می‌شوند.

کودکان، نوجوانان، خانم‌ها و آقایان همه و همه می‌توانند در معرض ابتلا به این نوع عفونت قرار داشته باشند؛ اما در این میان باید توجه داشت که خانم‌ها نسبت به آقایان بیشتر در معرض ابتلا به این نوع عفونت قرار دارند.

این مقاله طوری تنظیم گردیده که شما با مطالعه آن ابتدا می‌توانید دلایل ایجاد عفونت‌های ادراری را متوجه شده و سپس با علائم، درمان و راه‌های پیشگیری از آن نیز آشنا گردید.

چه کسانی در معرض ابتلا به این نوع عفونت هستند؟

این بیماری مسری نیست و شما نمی‌توانید آن را از کس دیگری بگیرید. 

در اکثر موارد بیماری به دلیل مشکلات کلیوی و اختلالات مربوط به مثانه ایجاد می‌شود. UTI در خانم‌های جوانی که دارای شرایط زیر هستند شایع‌تر است:

* قبلاً دچار این نوع عفونت‌ها شده‌اند * ارتباط جنسی داشتند * از اسپری‌های اسپرم کش به همراه کاندوم استفاده می‌کنند * از دیافراگم استفاده می‌کنند * باردار هستند.

مجرای ادرار چیست؟

مجرای ادراری به راهی گفته می‌شود که ادرار به واسطه آن از کلیه‌ها به خارج از بدن انتقال داده می‌شود.

ادرار در کلیه تولید می‌شود و سپس از لوله‌های باریکی عبور کرده و در مثانه ذخیره می‌گردد.

زمانیکه مثانه پر می‌شود، شما احساس می‌کنید که باید ادرار خود را تخلیه نمایید.

ادرار از شکافی با نام “مجرای پیشاب” از بدن شما خارج می‌شود.

عفونت مجاری ادراری (UTI) چیست؟

ادرار معمولاً فاقد باکتری است. مجاری ادراری زمانی عفونت می‌کنند که باکتری‌ها به داخل مثانه راه پیدا می‌کنند.

از آنجایی که مجرای پیشاب خانم‌ها نسبت به آقایان کوتاه‌تر است، باکتری‌ها خیلی راحت‌تر می‌توانند به داخل مثانه راه یافته و سبب ایجاد عفونت شوند.

از جمله شایع‌ترین انواع عفونت‌های ادراری، عفونت مثانه است که به آن التهاب مثانه یا (Cystitis) اطلاق می‌شود.

اگر عفونت صرفاً بر روی مجاری ایجاد شده باشد، به آن التهاب مجاری ادراری یا (Urethritis) گفته می‌شود.

اگر کلیه دچار عفونت شود، به آن عفونت کلیوی یا (Pyelonephritis) می‌گویند.

علائم بیماری چیست؟

درد و یا سوزش در حین ادرار کردن، تکرر ادرار، کم بودن میزان ادرار حتی در زمانی‌که احساس می‌کنید مثانه پر شده است: بوی بد و تیرگی ادرار، خون در ادرار، تب و لرز، احساس درد در قسمت پایینی کمر.

زمانی که احساس کردید دچار عفونت ادراری شده‌اید، چه کاری باید انجام دهید؟

اگر احساس می‌کنید که به این عارضه مبتلا شده‌اید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید.

اگر منتظر بمانید و تصور کنید که بیماری خود به خود بهبود پیدا می‌کند، باید بدانید که اشتباه می‌کنید و با این کار فقط بر شدت بیماری خودمی افزایید.

گاهی اوقات این باکتری‌ها می‌توانند موجبات عفونت‌های شدید کلیوی را ایجاد نمایند که همانطورکه می‌دانید این بیماری یک مشکل جدی است.

 ازآنجایی که برخی ازبیماری‌های جنسی می‌توانند سبب بروز علائمی درست شبیه به علائم عفونت ادراری باشند به همین دلیل باید پزشک خود را در جریان بگذارید که آیا ارتباط جنسی داشته‌اید یا خیر.

تشخیص بیماری به چه صورت است؟

این بیماری عموماً با یک آزمایش ساده ادرار قابل تشخیص است. نمونه ادرار شما به آزمایشگاه انتقال داده می‌شود و آنجا از روی باکتری‌های موجود در آن تست به عمل می‌آید.

اگر شما از نظر جنسی ارتباط دارید، ممکن است پزشک تشخیص دهدکه این علائم مربوط به بیماری‌های دیگری نظیر بیماری‌های جنسی مانند: کلامیدیا و یا تبخال تناسلی باشند که متعاقباً آزمایش‌های لازم در آن زمینه را انجام خواهد داد.

نحوه درمان بیماری چگونه است؟

آنتی‌بیوتیک‌های مخصوصی هستند که می‌توانند باکتری‌های موجود در مجاری ادراری را از بین ببرند.

پزشک با توجه به آزمایش ادرار آن نوع آنتی‌بیوتیکی را که برای شما مناسب است تجویز خواهد کرد.

سپس به شما می‌گوید که چند روز و در چند نوبت باید از آن استفاده کنید.

اگر حالتان بهبود یافت، باز هم باید دارو‌ها را تا آخر مصرف کنید؟

بله! خیلی مهم است که توصیه‌های پزشک را به دقت انجام دهید.

به این معنا که تمام آنتی‌بیوتیک‌ها را باید مصرف کنید. حتی اگر احساس کردید که دیگر هیچ نشانه‌ای از بیماری در شما باقی نمانده، باز هم باید به مصرف دارو‌ها ادامه دهید.

اگر تمام دارو‌ها را مصرف نکنید، ممکن است عفونت مجدداً برگردد و مجدداً احساس بیماری کنید.

آیا نیاز به داروی دیگری هم دارید؟

اگر عفونت شدید باشد، پزشک بنا به تشخیص خود می‌تواند دارو‌های دیگری تجویز کند.

به عنوان مثال در برخی افراد شاهد اسپاسم‌های مثانه هستیم (دردی که برای یک لحظه در زیر مثانه ایجاد شده و رها می‌شود).

برخی از انواع دارو‌ها هستند که ممکن است رنگ ادرار شما را نارنجی کنند.

این یک تأثیر جانبی کاملاً طبیعی است و به محض تمام شدن دارو‌ها رنگ ادرار به حالت طبیعی باز می‌گردد.

هر چند این دارو‌ها به شما کمک می‌کنند که درد کمتری را احساس کنید، اما کار اصلی که همان کشتن باکتری‌هاست توسط آنتی بیوتیک‌ها انجام می‌پذیرد.

اگر یکبار عفونت بگیرید، احتمال اینکه مجدداً دچار آن شوید بیشتر می‌شود؟

باید توجه داشت که احتمال بروز عفونت در افرادی که یکبار این بیماری را تجربه کرده‌اند، بیشتر است.

اما اگر شما به محض بهبودی مجدداً علائم بیماری را درخود مشاهده کردید، جزء بیمارانی هستید که دچار “عفونت بازگشتی” شده‌اند.

این بدان معناست که عفونت هنوز در بدن شما وجود دارد به این دلیل که در مرحله اولیه درمان، باکتری‌ها به طور کامل کشته نشده‌اند.

اگر مجدداً علائم بیماری را در خود مشاهده کردید، حتماً با پزشک معالج خود تماس بگیرید.

چگونه می‌توانید از ابتلا به این بیماری جلوگیری کنید؟

نوشیدن آب فراوان (۸ تا ۱۰ لیوان بزرگ به‌صورت روزانه) و استحمام مکرر. این امرمی تواند مثانه شما را خالی، فعال و به‌دوراز باکتری نگه دارد.

نوشیدن آب شاتوت و یا استفاده از قرص آن می‌تواند به دختر‌های جوان در پیشگیری از این بیماری کمک کند.

بنا به توصیه پزشک می‌توانید قبل و یا بعد از ارتباط جنسی آنتی‌بیوتیک مصرف کنید.

عفونت‌های مجاری ادراری خیلی رایج هستند و نحوه درمان آن‌ها نیز خیلی ساده می‌باشد.

اگر احساس می‌کنید که دچار این نوع عفونت شده‌اید، با پزشک خود تماس بگیرید، آن را فوراً درمان کنید و فراموش نکنید که دارو‌ها را تا آخرین مرحله مصرف کنید.

Leave the first comment