در لحظه شروع نیمه دوم، یحیی گل‌محمدی به حلقه اتحاد بازیکنان پرسپولیس ملحق شد و به آنها گفت: «اگر قهرمانی می‌خواهید، باید این بازی را ببرید». سپس با سرعت خود را به کنار زمین رساند تا آخرین نکات را به تعویض تیمش منتقل کند. همه در ورزشگاه متعجب بودند که سرمربی پرسپولیس قصد دارد در شروع نیمه دوم تیمش را با تغییر مواجه کند.
با این حال او به هر قیمتی که شده قصد داشت سه امتیاز را به دست آورد. بنابراین در کنار زمین آخرین نکات را به عیسی آل‌کثیر مهاجم تیمش منتقل و یک ماموریت را به او محول کند: «حمله به عمق دفاع استقلال». ماموریتی که عیسی به بهترین شکل ممکن انجامش داد و سرمربی خود را سربلند کرد.
در لحظاتی که وحید کاظمی تابلوی تعویض را بالا برد تا شماره ۱۶ جای خود را به شماره ۷۲ بدهد، یحیی فرمان‌های لازم را به عناصر دفاعی انتقال می‌داد و همچنین از دیگر بازیکنان می‌خواست تلاش بیشتری انجام دهند و در دفاع و حمله مشارکت کنند.
نکته جالب اینکه یحیی در طول نیمه دوم هرگز روی نیمکت ننشست و ۴۵ دقیقه سرپا کنار خط حضور داشت. در یکی از قسمتهای بازی، یحیی همراه با بازیکنی که برای نفوذ استارت زده بود می‌دوید و از او می‌خواست تا سریع‌تر پاس را بدهد.
او در سایر دقایق هم با جنب و جوش بازیکنان تیمش را هدایت می‌کرد و وظایفشان را به آنها انتقال می‌داد. شاید این نقش فعالانه باعث شود تا این برد به نام یحیی نوشته شود، خصوصا اینکه پرسپولیس با تعویض طلایی او به سه امتیاز رسید.
