ریزش مو یکی از مشکلاتی است که مردان و زنان در سنین مختلف به آن دچار می‌شوند. این ریزش مو نه تنها بر روی پوست سر اثر می‌گذارد بلکه می‌تواند کل بدن را تحت تأثیر قرار دهد.
ریزش مو می‌تواند در اثر تغییرات هورمونی، عوارض جانبی داروها، استرس و یا وراثت ایجاد شود.
طاسی به‌طور معمول در اثر ریزش بیش از حد مو از پوست سر اتفاق می‌افتد؛ البته ریزش موی ارثی با افزایش سن شایع‌ترین علت طاسی است.
افراد مبتلا به ریزش مو پیش از انتخاب هر روشی برای درمان ریزش مو می‌بایست علت و گزینه‌های درمانی را با پزشک در میان بگذارند.
ریزش مو بعضاً به‌صورت موقتی و یا دائم رخ می‌دهد که بسته به علت آن می‌تواند ناگهانی یا تدریجی اتفاق بیفتد. برخی از انواع ریزش مو عبارتند از: ریزش تدریجی موی جلوی سر، نقاط طاسی مدور و گرد (در نقاط مختلف سر به اندازه سکه است)، ریزش ناگهانی موی سر و ریزش کامل موی بدن.
به جز روش‌های درمانی برخی از اقدامات می‌تواند از ریزش موی سر جلوگیری کند:
- از مدل مو‌های سفت و محکم همچون بافتن مو و مدل‌هایی مثل دم خرگوشی و دم اسبی استفاده نکنید.
- استفاده از شانه دندانه‌دار از کشیده شدن مو جلوگیری می‌کند.
- مطالعات نشان می‌دهد استعمال دخانیات باعث طاسی در مردان می‌شود.
- اگر با شیمی درمانی تحت درمان هستید از پزشک خود بخواهید کلاه خنک‌کننده برایتان تجویز کند (cooling cap) این وسیله ریسک ریزش مو را کاهش می‌دهد.
- از مو‌های خود در برابر نور آفتاب و سایر منابع نور ماوراء بنفش حفظ کنید.
معمولاً پزشکان برای تشخیص علت ریزش مو پس از معاینه بدنی و پرسش درباره سابقه پزشکی و خانوادگی آزمایش‌هایی همچون آزمایش خون، آزمایش بافت پوست سر و میکروسکوپ نوری انجام می‌گیرد.
