از امروز می‌شود مهرداد محمدی را یکی از خوش شانس‌ترین بازیکنان تاریخ تیم ملی ایران معرفی کرد.
مهرداد محمدی در سومین بازی رسمی ملی دومین گل خود را هم زد تا به جمع رکوردداران تاریخ بپیوندد. در گذشته ما بازیکنی داشته‌ایم که در اولین بازی ملی گل زده باشد، از آن مهمتر «نادر میراحمدیان» را داشتیم که در اولین بازی ملی بازوبند کاپیتانی تیم ملی را به بازو بست! (زمان دهداری که بازیکنان اصلی تیم ملی استعفا دادند و اغلب نفرات حاضر در زمین نخستین بازی ملی شان بود)، اما فوتبال در هزاره جدید بسیار تغییر کرده و حالا دیگر یک علم و تخصص گران قیمت است. در دنیای امروز کمتر پیش می‌آید که بازیکنی شرایط محمدی را داشته باشد.
میلاد برادر دوقلوی مهرداد دو جام جهانی بازی کرده و سال‌هاست لژیونر است. او بیش از ۵۰ بازی ملی دارد و همه مربیان دعوتش می‌کنند، اما مهرداد… وقتی ویلموتس او را دعوت کرد و مهرداد هم در جشنواره گل سهم برداشت، شرایطی شبیه خیلی‌ها داشت. خیلی از بازیکنان بزرگ دنیا از همان اولین بازی ملی گل زدند، اما بعداً بازیکن ثابت کشورشان شدند. اما مهرداد دیگر به تیم ملی دعوت هم نشد چه رسد به اینکه بازی کند! نه اسکوچیچ و نه کیروش حتی او را محک هم نزدند تا اینکه تابستان به لیگ برتر خودمان برگشت و پیراهن استقلال را پوشید. همان جا مشخص بود مهرداد خوش شانس است، چرا که از معدود کسانی بود که اعتراف کرد پرسپولیسی است، اما شماره ۷ استقلال به او رسید!
مهرداد محمدی فصل را با مصدومیت شروع کرد و تا الان فقط یک گل زده، اما گل حساس و سه امتیازی او گل شماره هزار باشگاه استقلال در تاریخ لیگ برتر شد! حالا که قلعه نویی مهرداد را به تیم ملی دعوت کرده او به عنوان یار جانشین در دقایق آخر فرصت بازی پیدا کرد. تیم میزبان سراپا حمله بود می‌خواست گل مساوی را بزند که یک توپ مرده با اشتباه عجیب دروازه‌بان و مدافع هدیه‌ای بود برای مهاجم استقلال تا دومین گل ملی خودش را هم بزند.
خوش شانس یعنی مهرداد محمدی، ۳ بازی ملی و دو گل آن هم بدون حتی یک بازی کامل ۹۰ دقیقه‌ای!
