آهن برای رشد طبیعی مغز نوزادان و کودکان ماده‌ای ضروری است. نوزادانی که آهن کافی دریافت نکنند دچار کمبود یا فقر آهن شده و درنتیجه ممکن است فعالیت بدنی کمتر و نیز رشد کندتری داشته باشند. این کودکان ممکن است این علائم را نشان دهند:
روند رشد و افزایش وزن آهسته
پوست رنگ‌پریده
بی‌اشتهایی
تحریک‌پذیری (تندخویی و بداخلاقی)کمبود آهن می‌تواند بر عملکرد کودکان بزرگتر در مدرسه نیز تأثیر بگذارد. سطح پایین آهن ممکن است تمرکز را برای کودک سخت کند و باعث شود کودک احساس خستگی و ضعف داشته باشد.
خطرات ناشی از کمبود آهن
کمبود آهن شایع‌ترین کمبود تغذیه‌ای در کودکان است. این کمبود یک مشکل چالش برانگیز در آسیا و آفریقا به حساب می‌آید. در کشورهای توسعه یافته میزان کمبود آهن به میزان قابل توجهی کمتر از کشورهای در حال توسعه است، با این حال کمبود آهن هنوز اختلالی رایج است و می‌تواند پیامدهای مهمی برای سلامت و توسعه کشورها داشته باشد.
کمبود آهن یا فقر آهن می‌تواند توانایی کودک را برای داشتن عملکرد مناسب مختل کند. با این حال، بیشتر علائم و نشانه‌های کمبود آهن در کودکان تا زمانی که کم خونی ناشی از فقر آهن رخ ندهد، ظاهر نمی‌شوند.
کم‌خونی فقرآهن در دوران نوزادی و شیرخواری می‌تواند منجر به تاخیر در تکامل ذهنی-روانی، انزوا و توانایی کمتر برای توجه در کودک شود. از سن ۶ تا ۹ ماهگی، ممکن است شیرخواران در صورت عدم مصرف مکمل آهن، دچار کمبود آهن شوند.
به طور کلی فقر آهن ممکن است در سطوح مختلف ایجاد شود که از یک کمبود آهن کاملا خفیف تا یک کم‌خونی فقر آهن جدی (که در آن بدن به اندازه کافی گلبول قرمز سالم تولید نمی‌کند) را شامل خواهد شد. در صورت عدم درمان، فقر آهن می‌تواند رشد و نمو کودک را تحت تاثیر قرار دهد.
