محققان دانشگاه ییل واقع در آمریکا آنزیمی را در بدن موش‌ها شناسایی کردند که نقش دربان را برای سلول‌های چربی بازی می‌کند و می‌تواند مانع ورود کربوهیدرات به این سلول‌ها شود؛ این دستاورد در درمان چاقی موثر است.
نکته قابل توجه درباره افراد چاق این است که تعداد سلول‌های چربی بدن آن‌ها با سایرین یکسان است و تنها اندازه این سلول‌ها در بدن افراد چاق، بزرگتر است. در واقع هرچه میزان کربوهیدرات ورودی به بدن افزایش می‌یابد، مقادیر بیشتری از آن درون سلول‌های چربی تجمع کرده و اندازه این سلول‌ها را افزایش می‌دهد.
برای تنظیم این فرایند، سلول‌های چربی توسط مولکول‌هایی احاطه شده‌اند که مانند یک دربان، وظیفه برقراری تعادل بین مواد مغذی ورودی و انرژی خروجی را بر عهده دارند. هنگامی که این مولکول‌ها وظیفه خود را به درستی انجام نمی‌دهند قبل از سوخت چربی موجود در سلول، مقادیر زیادی کربوهیدرات وارد آن می‌شود و در نتیجه اندازه سلول‌های چربی افزایش می‌یابد. اکنون محققان آنزیمی موسوم به OGT را شناسایی کردند که این مولکول‌های دربان را کنترل می‌کند.
محققان با آزمایش روی موش‌ها دریافتند کمبود این آنزیم موجب بهبود وضعیت سلامت عمومی می‌شود و موش‌هایی که میزان این آنزیم در بدن آن‌ها کمتر است، پیش از جذب کربوهیدرات، چربی موجود در سلول‌ها را می‌سوزانند و در نتیجه سلول‌های چربی کوچک‌تری دارند. همچنین مشخص شد موش‌هایی که دارای مقادیر زیادی از آنزیم OGT هستند، پیش از سوزاندن چربی ذخیره شده، مقادیر زیادی کربوهیدرات را جذب می‌کنند و در نتیجه حجم سلول‌های چربی آن‌ها بیشتر بوده و در مجموع چاق‌تر هستند.
