برای پرسیدن این سؤال که بعد از کارلوس کیروش قرار است چه کنیم، آنهم درحالیکه هنوز جام جهانی پیشرو را با او شروع نکردهایم، خیلی زود است. بااینحال، آنهایی که فوتبال ایران را میشناسند، به خوبی خبر دارند که در همین رشته ورزشی خیلی زود دیر میشود و فرصتها از دست میرود. موضوعی که این بار و به بهانه جام جهانی تا حدودی بحثبرانگیز شده سن و سال بازیکنانی است که قرار است در جام جهانی برای ایران به میدان بروند. این امر، این روزها بر کسی پوشیده نیست و احتمالا بسیاری خبر دارند که تیم ملی فوتبال ایران با میانگین سنی ۲۸.۹ سال، مسنترین لیست جام جهانی قطر را به خود اختصاص داده است. یعنی درست در این زمینه ایران در بین ۳۲ تیم حاضر در جام جهانی صدرنشین است. البته که سن و سال بازیکنان برای جام جهانی هرگز نمیتواند دغدغه خاصی باشد.
برخلاف لیگ، بازیکنان شاغل در جام جهانی، حتی اگر به فینال هم برسند، نهایتا هفت بازی قرار است داشته باشند که با توجه به پیشرفت علوم تمرینی، بسیاری با سن بالاتر از ۳۰ هم توان بازی چشمگیر و جنگنده را دارند. این مورد درباره تیم ملی ایران هم صدق میکند. درست است که ایران ۹ بازیکن ۳۰ و ۳۰ سال به بالا دارد ولی بعید به نظر میرسد این امر، مشکلی برای کارلوس کیروش و فوتبال ایران در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر به وجود بیاورد. مسئله اصلی ولی درست بعد از رقابتهای جام جهانی است که باید دید فوتبال ایران با و بدون کارلوس کیروش قرار است چه کند. اگر کیروش در جام پیشرو نتیجه درخوری بگیرد، به احتمال فراوان قرارداد او بعد از جام جهانی هم تمدید میشود و آنگاه است که باید فکری اساسی برای منقلبکردن ترکیب تیم ملی داشته باشد.