دوستی می‌گفت سریال شب‌های برره به این دلیل دیگر بازپخش نمی‌شود که نیازی به آن نیست و هرروز قسمت‌های آن را در فضای جامعه می‌بینیم!
برره یک سرزمین خیالی بود، با آدم‌هایی که مشکلات فرهنگی و رفتاری داشتند. این آدم‌ها با هر پدیده اجتماعی به شکل خود روبرو می‌شدند و طبیعی است که در نهایت کار خراب می‌شد! در شب‌های برره و با توجه به علاقه نویسندگان و سازندگانش، فوتبال جایگاهی مهم داشت. اصلاً دو قسمت داشت به نام «داربید برره» که کنایه‌ای مستقیم به دربی تهران بود. دو تیم از بالا و پایین برره که با هم مسابقه می‌دادند و هیچ کاری به خود فوتبال، سایر تیم‌ها و طول سال نداشتند! حالا انگار داربید برره وارد زندگی واقعی شده و نعل به نعل اتفاقات آن سناریوی داستانی در حال تکرار است. دربی تهران برگزار شد و به تساوی ۱-۱ رسید و حالا ببینید پیامد‌های آن تا کی ادامه خواهد داشت!
خیلی خنده‌دار است که هر دو تیم متعلق به یک ارگان دولتی و زیر مجموعه وزارت ورزش هستند، مدیران هر دو تیم با نظر یک جا انتخاب می‌شوند و همه برای یک شهر و یک مردم هستند، درست مثل دو تیم بالا و پایین برره که برای یک منطقه جغرافیایی بودند امابااین شلوغ کاری‌ها ادای تعصب و رقابت را دربیاورند؛ آن هم بجای فوتبال بازی کردن که بخاطرش پول می‌گیرند! همه از صبح تا شب در یک شهر زندگی می‌کنیم. یکدیگر را می‌بینیم و مراوده داریم، اما در سال دو بازی هست که می‌خواهیم خودمان را جور دیگری نشان دهیم و متاسفانه همیشه از آسمان و از بالا به زمین می‌بارد. اشتباهات و مشکلات از سمت مسئولان و بزرگان دو تیم شروع می‌شود به سطح جامعه تسری پیدا می‌کند.
نگاه کنید به لیست شکایت‌های دو تیم از یکدیگر بعد از دربی که اصلا فوتبال بازی نکردند:
شکایت‌های باشگاه پرسپولیس
جواد نکونام، علی سامره، سیدحسین حسینی، باشگاه استقلال، موعود بنیادی فر، خداداد افشاریان، محمد نوازی، سعید اکبری (مدیر رسانه‌ای استقلال)، ماساژوراستقلال، صالح حردانی وابوالفضل جلالی!
شکایت باشگاه استقلال
یحیی گل‌محمدی، افشین پیروانی، شهاب زاهدی، سعید صادقی، محمدحسین کنعانی‌زادگان، امید عالیشاه، باشگاه پرسپولیس، حسین بادامکی، و گئورگی گولسیانی.
***
تقریباً کسی در مجموعه ورزشگاه آزادی نیست که منسوب به دو باشگاه باشد و از تیغ شکایت به دور مانده باشد! انگار دو باشگاه هیچ کاری ندارند جز اینکه ببینند در لیست باشگاه مقابل چه کسی باقی مانده و بعد بهانه‌ای برای شکایت از او پیدا کنند! هیچ کس به این فکر نمی‌کند که این شکایت و شکایت بازی چه تاثیر بدی روی هواداران دو تیم می‌گذارد. ورزش برای دوستی و صلح و رقابت سالم بین بشر ابداع شد، اما ما وسیله‌ای برای دشمنی و نفرت از آن ساخته‌ایم و جالب اینکه همین آدم‌ها بعد گلایه می‌کنند که چرا در ورزشگاه یا فضای مجازی فحش می‌خورند. نگاه نمی‌کنند که مردم از خود آن‌ها الگوبرداری می‌کنند از خود آن‌ها یاد می‌گیرند!
و البته که هیچ کس هم به عاقبت کار فکر نمی‌کند، چون همه می‌دانیم این شکایت‌ها هیچ سرانجامی ندارد و در نهایت مبلغی جریمه برای هر دو تیم تعیین و به خزانه فدراسیون واریز خواهد شد. هیچ کدام از افرادی که بر فرض اشتباهی مرتکب شده‌اند جریمه یا تنبیه نخواهند شد و هیچ کدام رفتارشان را اصلاح نمی‌کنند! این شکایت کشی‌ها به مرور زمان فراموش خواهد شد، اما تخم کینه و نفرتی که کاشته در دربی بعد خودش را نشان خواهد داد. همان طور که رفتار امروز دو باشگاه در قبال یکدیگر حاصل مصاحبه‌ها و رفتار‌های یک دهه اخیر است، از طرف ارکان دو باشگاه که متاسفانه هیچ نظارت و کنترل از طرف وزارت ورزش روی آن‌ها نیست؛ و گل قصه اینجاست که این شکایت‌ها قرار است جایی رسیدگی شود که خود مسئولانش نیز در مظان اتهام هستند! ماجرای رئیس کمیته داوران فدراسیون فوتبال هنوز سر زبان‌هاست و خود او مورد شکایت از طرف هر دو تیم!
