گروهی از تحلیلگران می گویند عربستان سعودی زیر سایه و چتر ایالات متحده بال‌های خود را باز کرده و بسیار محتاط است که مشارکت با واشنگتن به خطر نیافتد. از زمان حمله روسیه به اوکراین، ایالات متحده به شکلی جدی کنترل امنیتی سه آبراهه کلیدی در اطراف خاورمیانه، آبراه هایی چون دریای سرخ، دریای عرب و خلیج فارس و سه نقطه حیاتی چون کانال سوئز و باب المندب را در اختیار دارد؛ این مقوله در قاب رقابت آمریکا و چین قابل تبیین است.
با این همه مشارکت ایالات متحده و عربستان از تحریم های نفتی ۱۹۷۳، حمله تروریستی ۱۱ سپتامبر، حمله ۲۰۰۳ آمریکا به عراق و اختلاف های دو طرف در باب فیمت گذاری و تولید نفت جان سالم به در برده است.
دلیلش این است که ریاض و واشنگتن به یکدیگر نیاز دارند و هیچکدام جایگزین قابل قبولی ندارند. ویژگی‌های این رابطه مرتبط است به یک واقعیت استراتژیک تازه، بله اوپک پلاس می‌تواند به تنش‌های بیش‌تری در باب قیمت‌گذاری و تولید نفت دامن بزند، با این همه مشارکت ایالات متحده و عربستان اساسا قوی باقی می‌ماند.
