رازک گیاهی علفی، چند ساله و بالارونده است و به حالت خودرو در جنگل‌ها و اماکن مستور از درختچه‌ها و انبوه بوته‌ها می‌روید. میوه این گیاه فندقه‌هایی است که در سطح و قائده آنها، تار‌های ترشحی فراوانی بوجود می‌آید. در این تارها، ماده‌ای به نام لوپولن Lupulin جمع می‌شود. بوی آن در صورت تازه بودن معطر و مطبوعو مشابه بوی والرین و طعم ان تلخ و با احساس گرما همراه است.
خواص درمانی
مخروط ماده رازک، اثر مقوی، مقوی معده، آرام کننده و ضد تشنج دارد و به علاوه مدر، معرق، تصفیه کننده خون، ضد کرم و خواب آور است. خواص درمانی رازک از قدیم الایام مورد شناسایی اطبای قدیم بوده مانند آنکه Cazin آن را دارویی اشتهاآور و محرک دستگاه هضم و تقویت کننده عمل کلیه دستکاه‌های بدن می‌دانسته است.
اطبای قدیم انگلستان جوشانده آن را به عنوان خواب آور به مبتلایان بیماری‌های رماتیسمی، ریوی و … در طی دوران بیماری می‌دادند. رازک اثر تسکین دهنده تحریکات شهوانی دارد و این اثر ضمن یک رشته آزمایش‌های دقیق توسط W.Ripperger در سال ۱۹۲۷ به اثبات رسید. خانم‌هایی که در مزارع رازک کار می‌کنند ممکن است به علت اثرات شبیه به هورمون استروژن این گیاه دچار توقف عادت ماهانه شوند.
