خانه / برگزیده‌ها,

این ویتامین درمان کم خونی و ریزش مو تا مفید برای افسردگی و سرطان

ویتامین
ویتامین

از جمله فواید ویتامین B6 برای بدن می‌توان به متابولیسم پروتئین، چربی و کربوهیدرات اشاره کرد. همچنین این ویتامین برای ایجاد گلبول‌های قرمز خون و انتقال‌دهنده‌های عصبی نقش ایفا کند. بدن نمی‌تواند خودش ویتامین ب۶ را تولید کند. بلکه آن را از طریق غذا و مکمل دریافت می‌کنید.

کاهش علائم افسردگی

ویتامین B6 در تنظیم خلق و خو نقش مهمی دارد. طبق گفته محققان این ویتامین در ایجاد انتقال دهنده‌های عصبی و تنظیم احساسات نقش دارد. برای تولید هورمون‌های شادی آور مثل دوپامین و سرتونین وجود این ویتامین ضرورت دارد. همچنین گفته شده که ویتامین ب ۶ به کاهش اسید آمینه هموسیستئین کمک می‌کند. حال آنکه این اسید آمینه اگر زیاد شود، باعث ابتلا به افسردگی و استرس زیاد می‌شود.

مطالعات زیادی نشان می‌دهد افرادی که سطح ویتامین B6 آن‌ها کم است (بخصوص در افراد مسن)، در معرض ابتلا به افسردگی هستند.

کاهش خطر ابتلا به آلزایمر

یکی دیگر از فواید ویتامین ب ۶ برای بدن، بهبود عملکرد مغز و جلوگیری از بیماری آلزایمر است. ویتامین B6 سطح بالای هموسیستئین خون را کاهش می‌دهد و همین امر احتمال ابتلا به آلزایمر را افزایش می‌دهد. در یک مطالعه که بر روی ۱۹ فرد انجام شده بود، نشان می‌داد که مصرف مکمل‌های حاوی ویتامین B6، ویتامین B12 و فولات باعث بهبود عملکرد مغز و کاهش خطر ابتلا به آلزایمر می‌شود.

ویتامین ب ۶ برای مو و درمان کم خونی

یکی از فواید ویتامین ب ۶ برای مو و درمان کم خونی است. وقتی میزان این ویتامین در بدن به اندازه باشد، تولید سلول‌های قرمز خون افزایش می‌یابد. همین عامل نقش زیادی در انتقال اکسیژن و سایر مواد مغذی به بدن دارد. پوست سر از جمله قسمتی از بدن است که خونرسانی به آن کمتر انجام می‌شود. البته این در شرایطی است که بدن دچار کم خونی شده باشد. وقتی تعداد هموگلوبین خون به اندازه کافی باشد، خون قدرت کافی برای رساندن مواد مغذی از جمله پروتئین و اکسیژن به فولیکول‌های مو را پیدا می‌کند.

پیشگیری از سرطان

از دیگر فواید ویتامین B6 برای بدن، پیشگیری از ابتلا به سرطان است. وجود این ویتامین باعث افزایش قدرت بدن برای مقابله با التهاب و رادیکال‌های آزاد می‌شود. ۱۲ تحقیق در این رابطه صورت گرفت که نشان می‌داد افرادی که سطح ویتامین ب ۶ در آن‌ها متعادل است، احتمال ابتلا آن‌ها به بیماری روده بزرگ کمتر از کسانی بود که به کمبود این ویتامین مبتلا بوددند.

اولین دیدگاه را بنویسید