دیسک کمر نوعی بیماری ستون فقرات به شمار می‌آید. ستون فقرات از ۳۳ مهره تشکیل شده‌است و بین این مهره‌ها دیسک‌های اسفنجی وجود دارد که نقش مهمی در عملکرد ستون فقرات به عهده دارند.
دیسک‌های بین مهره‌ها به‌عنوان ضربه‌گیر عمل می‌کنند و باعث می‌شوند، حرکت در هر جهتی امکان‌پذیر باشد. دیسک ستون فقرات، دارای دو بخش هسته و حلقه است. بخش هسته یک مرکز نرم و ژله‌مانند است. حلقه در قسمت بیرونی قرار دارد که سخت و لاستیکی است.
زمانی که دیسک آسیب ببیند، باعث مشکلات بسیار زیادی از جمله فشار به عصب می‌شود. در این شرایط کمردردهای شدیدی ایجاد می‌شود و حتی ممکن است درد به پاها برسد.
علائم دیسک به محل آن و میزان فشار بر عصب بستگی دارد. معمولا علائم و نشانه‌های این بیماری در یک طرف بدن تأثیر می‌گذارند. علائم آن عبارت‌اند از:
درد پا یا بازو
اگر فتق دیسک در ناحیه تحتانی ستون فقرات باشد، معمولا درد در ناحیه باسن، ران، ساق پا و حتی گاهی نزدیکی کف پا احساس می‌شود؛ اما اگر فتق در نزدیکی گردن باشد، معمولا در شانه‌ها و بازوها درد ایجاد می‌شود. درد ممکن است هنگام سرفه، عطسه یا یک حرکت خاص در پاها یا بازوها به وجود بیاید. معمولا این درد به‌صورت سوزن‌سوزن‌شدن توصیف می‌شود.
بی‌حسی یا گزگز
این بیماران در قسمت‌هایی از بدن که اعصاب آن آسیب‌دیده است، بی‌حسی یا گزگز‌شدن را تجربه می‌کنند.
ضعف
ماهیچه‌هایی که توسط اعصاب کنترل می‌شوند، ممکن است دچار ضعف شوند. در این شرایط احتمال دارد شخص زمین بخورد یا توانایی بلندکردن و نگه‌داشتن اجسام را از دست بدهد.
کمردرد
این درد ممکن است با سفتی همراه باشد و گاهی با چند روز استراحت برطرف می‌شود.
گاهی هم فتق دیسک هیچ علائم و نشانه‌ای ندارد. زمانی که شخص برای موضوع دیگری تصویربرداری می‌کند، متوجه وجود این مشکل می‌شود.
علائم دیسک کمر خفیف
در بسیاری از مواقع دیسک کمر هیچ علائمی ندارد، اما گاهی ممکن است دردی در کمر و پا احساس شود. قابل‌توجه‌ترین درد، درد عصبی در پا است که به‌صورت سوزن‌سوزن‌شدن توصیف می‌شود. گاهی ممکن است درد با ایستادن یا نشستن طولانی و یا حرکت ناگهانی تشدید شود.
هرچه فتق دیسک گسترده‌تر باشد، علائم و درد شدیدتر خواهد بود. در مراحل خفیف ممکن است، درد به پاها نرسد و محدود به کمر باشد.
