سالانه یک استادیوم آزادی کشور را ترک میکنند و فقط یک درصدشان میل به بازگشت دارند.
این مهاجران ایرانی قصد بازگشت به ایران را ندارند !
بر اساس نتایج پیمایشهای رصدخانه مهاجرت ایران، شاخص تصمیم به بازگشت در میان مهاجران ایرانی خارج از کشور از سطح ۴۲ درصد در سال ۱۳۹۶ به سطح ۱۴ درصد در سال ۱۴۰۱ افت داشته است. همچنین تصمیم به عدم بازگشت در میان مهاجران ایرانی خارج از کشور از سطح ۱۰ درصد در سال ۱۳۹۶ به سطح ۶۲ درصد در سال ۱۴۰۱ افزایش داشته است. مسائل اقتصادی، شیوه حکمرانی و مملکتداری و وضعیت آزادیهای فردی و اجتماعی از مهمترین دلایل عدم بازگشت مهاجران ایرانی به کشور هستند.
تمایل یک درصد مهاجران ایرانی برای بازگشت به کشور
تحلیل یافتههای گالوپ از مصاحبه با حدود ۶۴ هزار مهاجر نسل اول بالای ۱۵ سال در حدود ۱۶۰ کشور جهان حاکی از آن است که به طور میانگین ۷ درصد از مهاجران تمایل دارند به زادگاه خود برگردند. تمایل به بازگشت در میان مهاجران ایرانی ۱ درصد است که با میانگین جهانی ۷ درصد فاصله قابل توجهی دارد.
جایگاه۱۵۰ ایران در شاخص ادراک فساد و رتبه ۱۴۱ در شاخص صلح جهانی
یکی از بخشهای نخستین این کتاب جایگاه ایران در برخی از شاخصهای جهانی منتخب را بررسی کرده که نتایج نشان میدهد ایران به جز در شاخص جهانی نوآوری (رتبه ۵۳ جهانی) در بقیه شاخصها وضعیت خوبی ندارد: برای مثال ایران رتبه ۱۴۱ را در شاخص صلح جهانی میان ۱۴۶ کشور، رتبه ۱۰۲ را در قدرت نفوذ گذرنامه میان ۱۱۶ کشور و رتبه ۸۴ در سیستم بهداشت میان ۹۶ کشور جهان را دارد.امریکا، کانادا و آلمان سه مقصد اصلی ایرانیان
بر اساس این کتاب و بر اساس دادههای موجود، جمعیت ایرانیان (افراد متولد ایران) در ۲۰ کشور با بیشترین جمعیت ایرانی در جهان حدود ۲ میلیون نفر تخمین زده میشود. امریکا، کانادا، آلمان، ترکیه و انگلستان مهمترین کشورهای مقصد مهاجران ایرانی بودهاند. در سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۱ به طور متوسط سالانه حدود ۸۶ هزار ویزا یا اجازه اقامت غیر توریستی برای ایرانیان در اروپا، امریکای شمالی و استرالیا، ترکیه و سایر کشورهای OECD صادر شده است.
