، نیما زیوداری اظهار کرد: پرسیاوشان دارای طبع معتدل بوده و ضمن داشتن خواص دارویی فراوان در ایران پراکندگی وسیعی دارد.
وی با اشاره به این‌که برگ‌های این گیاه استفاده طبی دارد، عنوان کرد: این گیاه ساقه، گل، میوه و دانه ندارد و ریشه‌اش از لحاظ دارویی بی‌ارزش است.
زیوداری با اشاره به این‌که پرسیاوشان دارای خواص درمانی بسیاری است، افزود: سم‌زدایی کبد، کمک به درمان زردی یا یرقان و کمک به دفع راحت سنگ‌های کلیوی از جمله این خواص است.
این کارشناس ارشد گیاه شناسی با اشاره به این‌که همچنین از این گیاه برای دفع سنگ مثانه استفاده می‌شود، بیان کرد: همچنین پرسیاوشان تنگی نفس را درمان، سرفه و سرماخوردگی را تسکین می‌دهد و بخور آن برای سرماخوردگی مفید است و در درمان التهابی و جوش‌های گوشه چشم موثر است.
وی ادامه داد: این گیاه ادرارآور بوده، التهاب گلو را درمان و برای درمان برونشیت مؤثر است.
زیوداری با اشاره به این‌که خوردن گرد خشک پرسیاوشان برای اسهال مفید است، عنوان کرد: ضماد سوخته آن جهت جلوگیری از ریزش مو و رویاندن آن کاربرد داشته و همچنین خاصیت تب بری دارد.
این کارشناس ارشد گیاه شناسی عنوان کرد: مصرف بیش از اندازه پرسیاوشان باعث استفراغ می‌شود و نباید به طور مداوم از جوشانده آن استفاده کرد.
وی تأکید کرد: تنها یک فنجان از این جوشانده را در روز بنوشید مگر در مواقع بیماری‌های حاد مانند سرماخوردگی حاد یا آنفلوآنزا، که مصرف سه فنجان در روز به مدت چهار روز مجاز است.
زیوداری با اشاره به این‌که پرسیاوشان را می‌توان به سه روش جوشانده، شربت سینه و دم کرده مصرف کرد، افزود: برای تقویت مو و رشد موها، برگ تازه پرسیاوشان را به صورت پماد تهیه و روی سر مالش دهید یا این که از دم کرده آن مصرف کنید.
