هر فردی می‌تواند به گندخونی مبتلا شود، اما اگر بیش از ۶۵ سال سن دارید، از سیستم ایمنی ضعیفی برخوردار هستید، یا به یک بیماری مزمن مانند دیابت، بیماری ریوی، بیماری کلیوی، یا سرطان مبتلا هستید، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این شرایط قرار دارید.
جویدن ناخن‌ها نه تنها می‌تواند ظاهر زشت ناخن‌ها را به همراه داشته باشد، بلکه می‌تواند شما را در معرض خطر ابتلا به سپسیس یا گندخونی قرار دهد. این شرایطی جدی و خطرناک است که می‌تواند حتی زندگی فرد را در معرض خطر قرار دهد.
تعداد موارد ابتلا به گندخونی رو به افزایش است و برخی کارشناسان پزشکی آن را نتیجه افزایش باکتری‌های مقاوم به دارو عنوان می‌کنند.
گندخونی چیست و چه تفاوتی با یک عفونت عادی دارد؟
بیشتر ما فکر می‌کنیم که گندخونی نوعی عفونت است. اما از نظر فنی این شرایط زمانی رخ می‌دهد که بدن واکنشی شدید را به یک عفونت باکتریایی، ویروسی یا قارچی که به آن مبتلا شده‌اید، نشان می‌دهد. گندخونی یک بیماری نیست که به واسطه عاملی خاص شکل بگیرد. از این رو، برخلاف گلو درد میکروبی یا مننژیت باکتریایی، هیچ دلیل واحدی برای گندخونی وجود ندارد.
در صورت عدم درمان، گندخونی می‌تواند به شوک سپتیک منجر شود که طی آن فشار خون افت کرده و قلب ضعیف می‌شود. این زمانی است که وضعیت می‌تواند حالتی مرگبار به خود بگیرد.
دلایل گندخونی چه چیز‌هایی هستند؟
گندخونی زمانی رخ می‌دهد که یک عفونت زمینه ساز یک واکنش سیستم ایمنی شدید می‌شود که مواد شیمیایی التهابی مضر را به جریان خون ارسال می‌کند. این مواد شیمیایی می‌توانند موجب بروز لخته‌های خون و نشت از رگ‌های خونی شوند که می‌تواند موجب مسدود شدن جریان خون به سمت اندام‌ها شده و به طور بالقوه آن‌ها را از کار بیندازد.
خبر بد این است که یک عفونت ساده نیز می‌تواند مشکل‌آفرین باشد و حتماً نباید به عفونتی جدی و گسترده مبتلا شده باشید. گاهی اوقات عفونت‌های جزئی پیشرفت کرده و زمینه ساز یک واکنش گندخونی می‌شوند. حتی ممکن است این شرایط زمانی که عفونتی وجود ندارد، رخ دهد. گندخونی می‌تواند به واسطه یک عفونت پوستی ساده یا موارد جدی مانند عفونت‌های ریه، کلیه، یا روده رخ دهد. سینه پهلو، عفونت‌های شکمی، عفونت‌های دستگاه ادراری، یا عفونت‌های پوستی از دلایل رایج گندخونی هستند.
هر فردی می‌تواند به گندخونی مبتلا شود، اما اگر بیش از ۶۵ سال سن دارید، از سیستم ایمنی ضعیفی برخوردار هستید، یا به یک بیماری مزمن مانند دیابت، بیماری ریوی، بیماری کلیوی، یا سرطان مبتلا هستید، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این شرایط قرار دارید. نوزادانی که کمتر از ۱۲ ماه سن دارند نیز هرچه بیشتر مستعد ابتلا به گندخونی هستند.
علائم گندخونی چه چیز‌هایی هستند؟
در اوایل ابتلا به گندخونی، بیماران متوجه احساس گیجی یا سردرگمی می‌شوند. همچنین، ممکن است تنگی نفس را تجربه کنند، زیرا بدن برای مبارزه با عفونت فعالیت بیشتری انجام می‌دهد. از دیگر نشانه‌هایی که باید مورد توجه قرار بگیرند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
احساس ضربان سریع قلب
تب، لرز، یا احساس سرما
درد شدید
پوست‌تر و چسبناک یا خیس عرق
علائم گندخونی به طور معمول یک یا دو روز پس از ابتلا به عفونت ظاهر می‌شوند. پس اگر ساعت ۲ بعد از ظهر پوست انگشت خود را خراش داده‌اید، در ساعت ۳ بعد از ظهر به گندخونی مبتلا نمی‌شوید. در مقابل، اگر روز یکشنبه به یک عفونت دستگاه ادراری مبتلا بوده‌اید که به رغم درمان پیشرفت کرده است، ممکن است روز سه شنبه با شوک سپتیک مواجه شوید.
گندخونی چگونه درمان می‌شود؟
گندخونی به طور معمول با انجام آزمایش خون و بررسی تعداد گلبول‌های سفید خون و توجه به نشانه‌های دیگر عفونت یا آسیب اندامی تشخیص داده می‌شود.
در صورت تشخیص ابتلا به گندخونی، درمان با آنتی بیوتیک برای مبارزه با عفونت آغاز خواهد شد. با توجه به این که گندخونی تا چه اندازه پیشرفت کرده است، شما ممکن است اکسیژن یا سرم دریافت کنید تا جریان خون به اندام‌ها حفظ شده و از افت خطرناک فشار خون پیشگیری شود. در موارد بسیار جدی، بیمار ممکن است به دستگاه تنفس مصنوعی، دیالیز کلیه یا عمل جراحی نیاز داشته باشد.
به خاطر داشته باشید که گندخونی می‌تواند مرگبار باشد. عامل کلیدی برای بهبودی کامل دریافت کمک در کوتاه‌ترین زمان ممکن است. هرچه درمان زودتر آغاز شود، نتایج بهتری نیز کسب خواهد شد.
