ضعف عضلات می‌تواند فعالیت‌های روزمره و حرکات بازوها ، پاها و بدن افراد را به چالش بکشد.
اگر حالت به وجود آمده شدید باشد ، ضعف عضلات می‌تواند در توانایی شخص در حرکت ، نشستن ، ایستادن ، راه رفتن و حفظ تعادل تداخل ایجاد کند.
همچنین بیماری ضعف عضلانی ممکن است در اثر بیماری زمینه ای به وجود بیاید یا ناشی از دلایل دیگر مانند پیری ، بازیابی در اثر تمرینات شدید یا تمرینات قدرتی ، تهویه بدنی نامناسب ، سوء تغذیه یا مصرف داروهای خاصی باشد.
چه عواملی باعث ضعف عضلات می‌شوند؟
○اسکلروز جانبی جانبی آمیوتروفیک (ALS): این بیماری به عنوان لو گریگ نیز شناخته می‌شود، ALS نوعی اختلال است که به اعصابی که وظیفه کنترل عضلات و انجام حرکات داوطلبانه را آسیب می‌زند.
○فلج بل: فلج بل در اثر ضعف موقت و فلج عضلات صورت به دلیل آسیب دیدگی یا سوزش به عصب صورت در یک طرف آن ایجاد می‌شود.
○فلج مغزی: فلج مغزی یک اختلال در رشد است که ممکن است از قبل از تولد تا دو سالگی رخ دهد.
○اسپوندیلوز گردن یا آرتروز گردن : اسپوندیلوز گردن یا تغییرات دژنراتیو استخوان‌های گردن ، یک بیماری آرتریت است که می‌تواند باعث باریک شدن دهانه‌ها برای ریشه‌های عصبی گردنی شود.
ویروس‌ها و عفونت‌ها
برخی از عفونت‌های ویروسی می‌توانند منجر به ضعف عضلات شوند ، از جمله:
○ بوتولیسم: بوتولیسم یک بیماری نادر اما جدی است که ناشی از سم تولید شده توسط باکتری‌های کلستریدیوم بوتولینوم است،که اغلب در مواد غذایی آلوده یافت می‌شوند.
○عفونت ویروس اپشتین بار
○عفونت ویروس نقص ایمنی انسان (HIV): HIV سیستم ایمنی بدن را مورد حمله قرار داده و از بین می‌برد و می‌تواند منجر به میوپاتی شود که به ساختار سلول‌های عضلانی طبیعی در عملکرد آسیب می‌رساند.
○آنفلوانزا
تشخیص و درمان ضعف عضلانی
پزشک در مورد سابقه پزشکی ، داروهای مصرف شده و هرگونه علائم غیرمعمول که شخص تجربه می‌کند، از فرد سوال پرسیده و آزمایش‌های تشخیصی که ممکن است برای کمک تعیین بیماری تجویز می‌کند.
روش‌های درمانی ضعف عضلانی شامل دارو، تغییرات رژیم غذایی، فیزیوتراپی و کاردرمانی و در موارد خاص جراحی است.
