مطالعه اخیر کالج دانشگاهی لندن نشان میدهد که افرادی که هرگز ازدواج نکردهاند، احتمال بیشتری دارد که دچار دمانس شوند.
نتایج یک مطالعه نشان میدهد افرادی که ازدواج میکنند با احتمال کمتری از ابتلا به زوال عقل مواجه هستند و ضمنا کسانی که همسر خود را از دست میدهند و تنها میشوند نیز نسبتا افزایش خطر ابتلا به اختلالات روانی را تجربه میکنند.
مطالعه جدید “UCL” نشان میدهد که ازدواج میتواند به فرد کمک کند که از ابتلا به زوال عقل بگریزد. افرادی که تنها هستند، جدا شدهاند و یا همسر خود را از دست دادهاند در معرض ابتلا به اختلالات ذهنی هستند.
پژوهش جدید توسط محققان کالج دانشگاهی لندن شواهدی از ۱۵ مطالعه منتشر شده که بیش از ۸۰۰ هزار نفر را در آسیا، آمریکای شمالی و جنوبی و اروپا شامل میشد، بررسی کرد.
نتایج این مطالعه میگوید افرادی که هرگز ازدواج نکردهاند، ۴۲ درصد احتمال بیشتر ابتلا به دمانس را در مقایسه با افراد متاهل نشان دادهاند.
تیم تحقیق همچنین کشف کرد که افراد جدا شده و همسر از دست داده، نسبت به کسانی که با همسرشان زندگی میکنند، ۲۰ درصد احتمال بیشتری برای ابتلا به زوال عقل دارند.
با این وجود محققان میگویند ازدواج به خودی خود با کاهش احتمال ابتلا به دمانس مرتبط نیست.
“اندرو سامرلند”، نویسنده اصلی این مقاله گفت: ما فکر نمیکنیم که فقط ازدواج و یا دست کردن یک حلقه ازدواج باعث کاهش خطر ابتلا به زوال عقل میشود. در عوض، تحقیقات ما نشان میدهد اثر حفاظتی ممکن است با عوامل مختلف شیوه زندگی مرتبط باشد که این اثرات معمولا با ازدواج همراه هستند. اثراتی مانند شیوه زندگی به طور کلی سالمتر و داشتن انگیزه اجتماعی بیشتر در نتیجه زندگی با همسر.
تیم تحقیق میگوید تحقیقات پیشین نشان دادهاند که افراد متاهل سلامت بیشتری نسبت به افراد تنها دارند و این میتواند بخشی از یافتهها را توضیح دهد.
زوجها معمولا یکدیگر را به کمتر نوشیدن الکل یا استعمال کمتر دخانیات تشویق میکنند، روابط اجتماعی را حفظ میکنند، غذای سالم میخورند و ورزش میکنند. تمام این عوامل با ریسک کمتری برای زوال عقل همراه است.
مرگ همسر و اثرات آن میتواند سطوح استرس را افزایش دهد که میتواند با تأثیر بر دریافتکنندههای سیگنالهای عصبی در مغز، تواناییهای شناختی را مختل کند.
یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه چینی هنگ کنگ با همکاری دانشگاه ملی سنگاپور یک مقاله مشترک منتشر کرده است که نشان میدهد فعالیت جنسی نیز با عملکرد شناختی بهتر مرتبط است و افراد تنها و مجرد اغلب فعالیت جنسی کمتری دارند.
به گفته “کیت فارگو”، مدیر انجمن آلزایمر، اگرچه مطالعه نشان میدهد که افراد متاهل احتمال کمتری برای ابتلا به زوال عقل دارند، اما این امر به این معنی نیست که ازدواج کردن یا داشتن یک شریک حتما خطر ابتلا به زوال عقل را کاهش میدهد.
دکتر “برایان وودروف”، عصبشناس در درمانگاه “Mayo” در فونیکس، افزود: اگر مشارکت اجتماعی یکی از اثرات مثبت و محافظتی ازدواج باشد، همانطور که در مطالعه مشخص شد، افراد مجرد باید تلاش کنند تا از انزوای اجتماعی اجتناب کنند.
