اگر شما هم در میان بیش از ۲۰ درصد بزرگسالانی هستید که دارای درد‌های مزمن مانند آرتریت، میگرن یا کمردرد هستند، ممکن است غذا خوردن برایتان بیشتر شبیه به یک کار طاقت فرسا باشد تا لذت‌بخش و همیشه نگران باشید که برخی غذا‌ها به طور ناخودآگاه ناراحتی شما را تشدید کنند.
خبر خوب این است که تحقیقات نشان می‌دهد ایجاد تغییرات استراتژیک در رژیم غذایی، رفع کمبود‌های تغذیه‌ای و مصرف مکمل‌های مبتنی بر دانش پزشکی می‌تواند التهاب در بدن را به میزان قابل توجهی کاهش و درد را تسکین دهد.
دردناک، کسل کننده، سوزناک، تیز تنها برخی از کلماتی است که افراد برای توصیف درد خود استفاده می‌کنند.
وضعیت فرد مبتلا به درد مزمن ممکن است بعضی روز‌ها عالی باشد، بعضی روز‌ها بد. این واقعیتی است که بسیاری از مبتلایان به این عارضه با آن مواجه هستند. احتمال دارد علائم و نشانه‌ها همیشه قابل مشاهده نباشند و ممکن است نبردی درونی باشد که در پشت دندان قروچه و لبخند‌های اجباری پنهان شده است.
اغلب ممکن است درد مزمن به عنوان نشانه‌ای از یک مشکل بزرگتر نادیده گرفته شود یا به دلیل اینکه تهدید کننده زندگی نیست جدی گرفته نشود. با این حال، بار درد مزمن نه تنها فردی نیست، بلکه اجتماعی هم هست.
نتایج مطالعات نشان می‌دهد افراد مبتلا به درد مزمن ممکن است در انجام زندگی روزمره و فعالیت‌ها مشکل داشته باشند و همچنین از وضعیت سلامت ضعیف تری برخوردار باشند. همچنین ممکن است مجبور باشند با ناامنی شغلی یا بیکاری دست و پنجه نرم کنند.
در ادامه به این می‌پردازیم که چگونه یک رژیم غذایی ضد التهابی می‌تواند متحد قدرتمندی در مبارزه با درد‌های مداوم باشد.
التهاب، پاسخ سیستم ایمنی بدن شما به آسیب است که باعث تحریک گلبول‌های سفید و پروتئین‌ها می‌شود تا از شما در برابر مهاجمان خارجی محافظت کند و آسیب را ترمیم کند. هنگامی که التهاب به دلیل اختلالات خود ایمنی، جراحات، استرس یا شرایطی مانند چاقی، مزمن می‌شود می‌تواند به طور مداوم مسیر‌های درد را فعال کند.
تحقیقات نشان می‌دهد که کاهش نشانگر‌های التهابی می‌تواند شدت درد مزمن را کاهش دهد.
رژیم غذایی برای کاهش التهاب
برخی از رژیم‌های غذایی ممکن است به کاهش التهاب کمک کند که در ادامه به نقل از «وب ام دی» به چند نکته در این زمینه خواهیم پرداخت.
آنتی اکسیدان‌ها را فراموش نکنید. این ترکیبات در میوه ها، سبزیجات، چای، ادویه جات و مکمل‌هایی مانند کورکومین یافت می‌شوند. آن‌ها به خنثی کردن رادیکال‌های آزاد آسیب رسان به سلول کمک می‌کنند.
مصرف اسید‌های چرب امگا ۳ را افزایش دهید. این مواد در ماهی‌های چرب، گردو و کتان یافت می‌شوند.
کربوهیدرات‌های تصفیه شده، قند‌ها و چربی‌های اشباع شده را کاهش دهید. این‌ها می‌توانند قند خون را بالا برده و التهاب را افزایش دهند.
گوشت فرآوری شده و گوشت قرمز را نیز محدود کنید. این‌ها حاوی چربی‌های اشباع التهابی هستند.
هیدراته بمانید. روزانه ۲ تا ۳ لیتر آب مصرف کنید.
الکل نخورید. الکل می‌تواند پاسخ‌های التهابی را تحریک و تشدید کند.
انواع میوه و سبزیجات مصرف کنید.
همچنین کمبود برخی مواد مغذی می‌تواند درد شما را افزایش دهد. کمبود برخی ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند باعث شود که التهاب شما کنترل نشود.
– ویتامین D: این ویتامین برای سلامت استخوان و عضلات شما ضروری است. سطوح پایین ویتامین D با درد اسکلتی عضلانی مرتبط است.
– منیزیم: منیزیم برای ساخت بیش از ۳۰۰ نوع آنزیم مورد نیاز است. کمبود منیزیم با میگرن، اسپاسم عضلانی و فیبرومیالژیا مرتبط است.
– ویتامین‌های گروه B: این‌ها به سلامت و عملکرد اعصاب شما کمک می‌کنند. کمبود این ویتامین‌ها با درد عصبی و نوروپاتی مرتبط است.
– ویتامین C: این آنتی اکسیدان قوی با رادیکال‌های آزاد مبارزه می‌کند.
با دنبال کردن یک رژیم غذایی ضد التهابی، رفع کمبود‌های تغذیه‌ای و مصرف مکمل‌های هدفمند، ممکن است بتوانید التهاب خود را به طور طبیعی کاهش دهید و به طور بالقوه از درد مزمن خلاص شوید.
با پزشک یا متخصص تغذیه خود همکاری کنید تا یک رژیم غذایی مناسب برای مبارزه با درد برای خود انتخاب کنید. غذا خوردن می‌تواند به یک لذت واقعی تبدیل شود تا اینکه یک منبع نگرانی و ناراحتی باشد.
