این تحقیق که به بررسی موارد سرطان از سال ۲۰۱۹ پرداخته، نشان می‌دهد ۴۴ درصد از مرگ‌های ناشی از سرطان همان چیزی است که محققان از آن به عنوان مرگ‌های سرطانی قابل انتساب به عوامل خطر یاد می‌کند؛ به این معنا که سرطان‌ها با قرار گرفتن در معرض بیشتر این عوامل خطرزای خاص مرتبط است.
در مقیاس جهانی عوامل خطرزای اصلی به ترتیب نزولی سیگار کشیدن، مصرف الکل و شاخص توده بدنی(BMI) بالا بود. این عوامل خطرزا برای بیماران مرد و زن یکسان است.
نتایج این تحقیق نشان داد ۴۲ درصد از سال‌های زندگی(تعداد سال‌های از دست رفته به دلیل عدم سلامت کامل یا ناتوانی) را می‌توان به عوامل خطرزا نسبت داد.
بار سرطان‌های قابل انتساب به خطر در مناطق مختلف متفاوت است؛ به طوری که سیگار کشیدن، رابطه جنسی ناایمن و الکل از عوامل خطرزای اصلی در کشورهای کم‌درآمد به‌شمار می‌آید. به گفته محققان کشورهای با درآمد بالاتر عوامل خطرزای جهانی را منعکس می‌کنند.
محققان اظهار می‌کنند: اگرچه برخی از موارد سرطان قابل پیشگیری نیست، دولت‌ها می‌توانند برای حمایت از محیطی که قرار گرفتن در معرض عوامل خطرزای شناخته ده سرطان را به حداقل می‌رساند اقدامات مفیدی انجام دهند.
پیشگیری اولیه به جای پیشگیری از پیشرفت سرطان یک راهبرد مقرون به صرفه است؛ اگرچه این موضوع باید با تلاش‌های جامع‌تر نظیر طرح‌های پیشگیری ثانویه مثل برنامه‌های غربالگری و اطمینان از ظرفیت موثر برای تشخیص و درمان مبتلایان به سرطان همراه شود.
یافته‌های این تحقیق در مجله The Lancet منتشر شده است.
